[เถรี]

ทำให้ไปนึกถึงตอนเยือนประเทศภูฏาน ที่ทางด้านมัคคุเทศก์ท้องถิ่นบอกว่าตอนนี้อากาศร้อนจัด บรรดาตะขิ่น หรือที่คนอ่านตามภาษาอังกฤษว่าทาคิน ซึ่งเป็นสัตว์ในลักษณะเหมือนวัวผสมแพะเช่นกัน จะต้องไปนอนหลบร้อนอยู่ในดงไม้ข้างใน โอกาสที่จะเห็นตัวได้ยากมาก

แต่ขอโทษเถอะ..บริวารของ "เจ้าแม่น้ำพริกสละ" ท่านต้อนออกมาให้ดูทุกตัว ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก ทำเอาทุกคนแตกตื่นไปตาม ๆ กัน เพราะว่าแดดร้อนจัดขนาดนั้น ทำไมถึงแห่กันออกมาก็ไม่รู้ ? เรื่องของนิลกายก็คงจะอยู่ในลักษณะเดียวกัน จนกระผม/อาตมภาพได้บอกกับคุณนวลจันทร์ว่า "ทริปนี้คุ้มแล้ว แค่ได้เห็นนิลกายก็พอแล้ว" เพราะถือว่าเป็นสัตว์หายาก ที่แทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นตัวเป็น ๆ กันเลย

อีกส่วนหนึ่งก็คือด้วยความที่ประเทศอินเดียและเนปาลตอนนี้ยังไม่ใช่ฤดูหนาว หากแต่เป็นสิสิรฤดู ซึ่งก็คือฤดูน้ำค้างตกหนัก ทุกวันจะมีเมฆหมอกมืดฟ้ามัวดินไปหมด ทำให้ทางด้านน้องการ์ตูน (นางสาวศรันย์พร บุรินทรโกษฐ์) ก็ดี น้องหนึ่ง (นางสาวณิชารีย์ จั่นแก้ว) ก็ตาม บอกกล่าวกับพวกเราว่า ถ้าเครื่องบินมีการเลื่อนเวลาก็ขอให้อย่าได้แปลกใจ เนื่องเพราะว่าถ้าอากาศปิด เครื่องก็ลงไม่ได้ ซึ่งมีการย้ำแล้วย้ำอีกหลายต่อหลายรอบด้วยกัน

แม้กระทั่งทิดดอย (นายภาณุพงศ์ วังประภา) ซึ่งเช็คไฟลท์บินจากกรุงเทพฯ แล้วก็บอกว่า "ทางกรุงเทพฯ ดีเลย์ไป ๓๐ นาทีครับหลวงพ่อ" แต่ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่ว่าเครื่องบินของเรามาถึงตรงเวลา เท่านั้นยังไม่พอ ลงได้อย่างสบายอีกต่างหาก และออกจากสนามบินไภรวะก่อนเวลา ๕ นาที..!

ที่อัศจรรย์กว่านั้นก็คือไปถึงสนามบินนานาชาติดอนเมืองก่อนเวลาถึง ๒๕ นาที..! เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ เราท่านถ้าหากว่าไม่เคยพบเรื่องของเทวานุภาพ ท่านก็จะยังไม่เชื่อถือ แต่ถ้าพบบ่อย ๆ ก็จะรู้สึกซึมซับเข้าไป จนกระทั่งเชื่อถือและมั่นใจไปเอง

ทุกท่านจะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพแทบจะไม่ได้กล่าวถึงพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพอย่างชัดเจนเลยในทริปนี้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเรื่องเหล่านี้พวกเราสัมผัสได้น้อย ถ้าหากว่ากล่าวไป ก็เหมือนเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว ดีไม่ดีก็จะมีนักเลงดีมาปรับอาบัติปาราชิก หาว่าอวดอุตริมนุสสธรรมอีกต่างหาก..! จึงทำให้กระผม/อาตมภาพเอง แม้ว่าจะพบเห็นอะไร ถ้าหากว่าสมควรก็บอกกล่าวแค่ไม่กี่คนที่อยู่ข้างเคียง เพราะว่าสามารถสัมผัสเรื่องพวกนี้ได้เช่นเดียวกัน