[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของจ่าสิบเอกศตวรรษ สุจริต ในสังกัดกองร้อยทหารม้าลาดตระเวนที่ ๖ ซึ่งเสียชีวิตในเขตอำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี และพลทหารวายุ ขวัญเสือ สังกัดกองพันที่ ๓ กรมทหารราบที่ ๓๑ ซึ่งเสียชีวิตบริเวณพื้นที่ปราสาทตาควาย จังหวัดสุรินทร์ แล้วในช่วงนี้ยังมีทหารกล้าของเรา บาดเจ็บอีก ๑๘ รายด้วยกัน

ในเรื่องของการรบนั้น ถ้าหากว่าไม่ใช่เหลืออดเหลือทนแล้ว ส่วนใหญ่ก็มักจะนิยมการตั้งโต๊ะเจรจา แต่ทุกท่านก็เห็นอยู่แล้วว่าทางด้านกัมพูชา หรือที่เราเรียกง่าย ๆ ว่า "เขมร" นั้น ไม่เคยเคารพระเบียบ หรือกฎเกณฑ์กติกาใด ๆ ทั้งสิ้น มักจะคิดว่าตัวเองฉลาด สามารถที่จะแหกกฎเอาเปรียบคนอื่นเขาได้..!

แล้วโดยเฉพาะถ้าประเทศของเรามีรัฐบาลที่อ่อนแอ หรือไม่ก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประโยชน์ของประเทศชาติ ก็จะทำให้เขากำเริบเสิบสานอย่างที่เห็นอยู่ทุกวัน เพียงแต่ว่าประเทศของเราที่ยึดถือกฎเกณฑ์กติกา ก็ต้องสู้อดทนอดกลั้น ให้ทหารและชาวบ้านของเราบาดเจ็บล้มตาย จนกระทั่งเหลืออดแล้วถึงได้ตอบโต้ตามกฎเกณฑ์สากล แต่ว่าก็ไม่สะใจชาวบ้าน..!

ทุกท่านต้องเข้าใจว่าในเรื่องของการรบนั้น เขามีสนธิสัญญาที่กำหนดกฎเกณฑ์ต่าง ๆ เอาไว้มากมาย ก็เพื่อประโยชน์ทางด้านมนุษยธรรม ซึ่งกฎเกณฑ์ทั้งหลายเหล่านี้ ตัวกระผม/อาตมภาพเห็นค้านอยู่เรื่องเดียว ก็คือ "ห้ามยิงขณะที่ข้าศึกกระโดดร่มลงมา" กระผม/อาตมภาพบอกกับผู้บังคับบัญชาตั้งแต่แรกว่า ถ้าในพื้นที่ของกระผม/อาตมภาพ มีข้าศึกเข้าตีโดยส่งกำลังทางอากาศ "กูจะยิงมันทุกคนที่โดดร่มลงมา..!" ก็คือตัวเองยินดีให้โดนลงโทษ แต่จะไม่ปล่อยให้ข้าศึกได้เหยียบพื้นดินเป็นอันขาด..!

เพราะว่าส่วนใหญ่หน่วยจู่โจมทางอากาศมักจะเป็นหน่วยรบพิเศษที่ฝึกมา ถ้าเท้าติดพื้นด้วยกัน ๕ ต่อ ๑ รับรองว่า เอาเขาไม่อยู่ แล้วเรื่องอะไรจะให้มันลงมา..! แต่เรื่องพวกนี้เป็นวิจารญาณเฉพาะหน้า ถ้าท่านบ้าพอ คิดว่ายอมให้เขาลงโทษ ก็ทำอย่างที่กระผม/อาตมภาพบอกก็ได้..!