[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ งานบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติของปี ๒๕๖๘ ทั้งสิ้น ๘ ครั้ง ก็ได้เสร็จสิ้นลงไปโดยสมบูรณ์แล้ว ครั้งต่อไปก็จะเป็นช่วงส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ซึ่งจะนับเป็นครั้งที่ ๑ ของปี ๒๕๖๙

แม้ว่าในเรื่องของผลการปฏิบัติธรรม จะไม่ได้อย่างที่กระผม/อาตมภาพตั้งเป้าเอาไว้ก็ตาม แต่ก็ต้องบอกว่า อย่างน้อยก็มีผลมากกว่าหลาย ๆ สำนักที่จัดการบวชปฏิบัติธรรมเช่นนี้ เนื่องเพราะว่าอย่างน้อยในส่วนของ ศีล สมาธิ และปัญญา เราก็ได้สั่งสอนครบถ้วน เพียงแต่ต้องนึกถึงพระบาลีที่ว่า สุทนฺโต วต ทเมถ อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม คือบุคคลฝึกตนด้วยวิธีใดเกิดผลแล้ว พึงสอนคนอื่นอย่างนั้น ขึ้นชื่อว่าการฝึกตนนั้นช่างยากจริงหนอ..!

ดังนั้น..ในเรื่องของการที่จะต้องมาปากเปียกปากแฉะ จ้ำจี้จ้ำไช ไม่ว่าจะพระภิกษุสามเณร ตลอดจนกระทั่งฆราวาสหญิงชาย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ จึงถือว่าเป็นภาระหน้าที่ซึ่งเราท่านทั้งหลาย จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทำ อันดับแรกเลยก็เพื่อเผยแผ่ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ออกไปสู่พุทธศาสนิกชน ไม่ว่าจะเกิดผลขึ้นในชาตินี้ ชาติหน้า หรืออีกไกลจนนับชาติไม่ถ้วนก็ตาม ถือว่าเราได้ทำหน้าที่ในการหว่านเพาะเมล็ดแห่งความดีงามไปแล้ว ส่วนผู้ที่รับไปนั้นจะขยันหมั่นเพียร บำรุงรักษา รดน้ำพรวนดินสักเท่าไร ก็แล้วแต่ว่าจะไปบริหารจัดการกันเอง..!

ตัวกระผม/อาตมภาพเองนั้น ในช่วงของการปฏิบัติธรรมก่อนบวช และช่วงที่บวชแล้วยังอยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงอยู่ ช่วงนั้นได้มีโอกาสกราบพบหลวงปู่หลวงพ่อที่ท่านเป็นอภิญญา หรือว่าสมาบัติ ๘ นับ ๑๐ รูปด้วยกัน บางรูปก็เป๋ออกนอกลู่นอกทาง ซึ่งเรื่องของโลกียอภิญญาต้องบอกว่าอัศจรรย์มาก รูปที่ท่านเป๋ออกนอกลู่นอกทางก็คือกินเหล้าทุกวัน แต่ยังสามารถแสดงอภิญญาได้ตามปกติ เนื่องเพราะว่าตอนแสดงท่านไม่ได้กิน..!

หรือถ้าหากว่านึกถึงวิชามโนมยิทธิ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านเรียนมาจากท่านอาจารย์สุข ที่ตำบลแพงพวย อำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี ค่ายกครูก็คือเหล้า ๑ ขวด แล้วท่านอาจารย์สุขก็เมาทุกวันเหมือนกัน..!