[เถรี]

ถ้าขึ้นไปถึงรองเจ้าคณะอำเภอหรือว่าเจ้าคณะอำเภอ ก็ต้องดูงานในจังหวัด อำเภออื่นเขามีงานมีการอะไร ถ้าเป็นไปได้ก็ไปเป็นเกียรติร่วมงานกับเขาด้วย

แต่ถ้าถึงระดับจังหวัดแล้ว ก็คือต้องดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาในจังหวัด และไปร่วมงานของจังหวัดอื่นในเขตภาคของตนเองด้วย

คราวนี้หลวงพ่อธงชัยท่านเป็นเจ้าคณะอำเภอหนองปรือ กระผม/อาตมภาพเองเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัด ก็เท่ากับว่าท่านเองก็คือผู้ใต้บังคับบัญชา แม้ว่าท่านจะอาวุโสกว่า เจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา ก็ควรจะมีน้ำจิตน้ำใจไปดูแลกัน ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองก็ไม่ได้ดูแลแค่นี้ ส่วนใหญ่ด้วยความที่กำลังของตนเองเพียงพอ ใครเจ็บใครป่วย ถ้าแจ้งข่าวมาก็มักจะไปเยี่ยมยามถามไถ่ ช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลอยู่เสมอ จะงานอื่นหรือกระทั่งงานศพก็ไป จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลาย "จะต้องดูกำลังตัวเอง" อย่าไปอยู่ในลักษณะที่ว่า "ประจบเจ้านาย" นิมนต์แล้วนิมนต์เล่าเพราะหวังประโยชน์ ตัวกระผม/อาตมภาพเองไม่เคยทำอย่างนั้นเลย..!

พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. เจ้าคณะจังหวัดรูปปัจจุบันนี่ท่านทราบดี ตอนกระผม/อาตมภาพขอฐานานุกรมของท่านให้หลวงพ่อนิล (พระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม) ประธานที่พักสงฆ์อาศรมศรีชัยรัตนโคตร อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร กับครูบาหน่อแก้วฟ้า (พระครูสมุห์เจษฎา โชติปญฺโญ) ประธานที่พักสงฆ์ลานธรรมอรหันตาหน่อแก้วฟ้าโพธิญาณ อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา

หลวงพ่อจังหวัดท่านปรารภว่า "ถ้าหลวงพ่อเล็กขอ ผมต้องรีบให้ เพราะว่าท่านไม่เคยขออะไรให้กับตัวเองเลย" ที่ขอนั่นก็คือขอให้คนอื่น เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าเราทำจนกระทั่งเคยชิน ผู้บังคับบัญชาหรือเพื่อนฝูงรอบข้างเขาจะเห็นเอง

แม้กระทั่งวันนี้ที่ต้องไปเป็นประธานก็เพราะว่าหลวงพ่อเจ้าคุณแก้ว - พระเดชพระคุณพระราชวชิรสุตาภรณ์ (พนม รตนาโภ) เจ้าคณะจังหวัดนครปฐมท่านติดงานที่อื่น เป็นเพื่อนร่วมรุ่นกันก็ไปไม่ได้ พระครูมานะ - พระครูปุญญาภิสันท์ เจ้าคณะอำเภอบางเลน เพื่อนร่วมรุ่น เจ้าของพื้นที่ก็ติดงานเดียวกัน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพที่ได้รับ "เครดิต" จากเพื่อนฝูงมากที่สุด ก็ต้องไปเป็นประธานในงานให้เขา