[เถรี]

ต้องบอกว่าประเทศของเราสามารถที่จะคอรัปชั่นได้ในทุกสถานการณ์ ถือว่าเป็นความสามารถพิเศษ..! แต่ขณะเดียวกัน บ้านเราก็อุดมสมบูรณ์เหลือเฟือ มอดปลวกรุมกันแทะมากมายขนาดนั้น ก็ยังอุตส่าห์เจริญขึ้นมาใกล้เคียงเพื่อนบ้านได้ ฟังแล้ว "น้ำตาจิไหล..!"

เพียงแต่ว่าจะก่อนสถานการณ์ หรือว่าหลังสถานการณ์ก็ตาม ถ้าเรามีความเตรียมพร้อม ก็จะเดือดร้อนน้อยกว่าคนอื่น หรือเดือดร้อนช้ากว่าคนอื่น อย่างเช่นว่าถ้าเรามีการเตรียมอาหาร น้ำดื่ม ยารักษาโรคเอาไว้ ต่อให้ความช่วยเหลือมาถึงช้าแค่ไหนก็ตาม เราเองก็สามารถที่จะดูแลตัวเองไปได้ในระยะหนึ่ง

มีอยู่ช่วงหนึ่งที่กระผม/อาตมภาพเคยปรึกษาหารือกับพรรคพวกเพื่อนฝูงว่า ถ้าเราจะเตรียมรับสถานการณ์ฉุกเฉินแบบนี้ ควรที่จะมีอะไรบ้าง ? ทุกคนออกมาในแนวเดียวกันก็คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค แต่มีอยู่รายหนึ่งบอกว่า "อาวุธและกระสุน" ถามว่าทำไมต้องอาวุธและกระสุน ? เขาบอกว่าถ้าถึงตอนนั้น คนอื่นเดือดร้อนกันหมด แล้วเราสบายอยู่คนเดียว โปรดระวังด้วย..เขาไม่มีเสบียงอาหาร แล้วเห็นว่าเรามี เขาก็จะปล้นเอา..! ตรงนี้ฟังแล้ว "น้ำตาจิไหล" อีกเหมือนกัน แม้ว่าจะเป็นการมองโลกในแง่ร้าย แต่ก็ต้องยอมรับว่าความจริงเป็นเช่นนั้น

อย่าลืมว่ามนุษย์เราก็คือสัตว์ประเภทหนึ่ง ในหมู่สัตว์นั้น ผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นจึงจะอยู่รอด ทำให้นึกถึงบาลีที่ว่า อาหาระนิททัง ภะยะเมถุนัญจะ สามัญญะเปตัปปะสุภีนะรานัง

อาหาร คือ การกิน

นิททัง คือ การนอน

ภะยะ คือ ความกลัวภัย

เมถุนะ คือ การเสพกาม

สามัญญะเปตัปปะสุภีนะรานัง ก็คือ เป็นสิ่งที่เสมอกันทั้งคนและสัตว์ทั้งหลาย

ธัมโมหิ เตสัง อะธิโก วิเสโส ธรรมเท่านั้นที่ทำให้เกิดความแตกต่างกันไป

ธัมเมนะ วีณา ปะสุภิสสะมานา ดังนั้น..ธรรมจึงเป็นเครื่องจำแนกคนและสัตว์ทั้งหลายออกจากกัน