[เถรี]

พวกเราส่วนใหญ่แล้ว "ฟังไม่ได้ศัพท์ จับเอาไปกระเดียด" เหมือนที่กระผม/อาตมภาพเคยบอกว่าจะสร้างวัตถุมงคลรุ่นนั้น คนก็โทรมาขอบูชาเดี๋ยวนั้นเลย แล้วกูจะเอาที่ไหนให้มึง ? ยังอยู่ในลักษณะ "จะสร้าง" อยู่เลย เป็นอดีตใกล้ปัจจุบัน เลี้ยวไปหาบาลีอีกแล้ว ดังนั้น..เรื่องพวกนี้บางทีก็เป็นอะไรที่ขำไม่ออกเหมือนกัน ญาติโยมโวยวายจะเอาให้ได้ บอกว่า "หลวงปู่พูดถึง" ตูจะบ้า..!

ในช่วงนี้อากาศแปรเปลี่ยนรุนแรงอยู่ พวกเราระมัดระวังเอาไว้ให้ดี โดยเฉพาะคนแก่วัดเราที่มีอยู่ ยังดีที่ตอนนี้แก่ถนัดที่สุดก็หลวงตาอ่อง (พระอ่อง ทีฆายุโก) ของเรา..ใช่ไหม ? แต่ว่าหลวงตาอ่องท่านยังแข็งแรง พยายามเดินอยู่ทุกวัน ขณะที่พวกเราเองบางทียังก็ "นอนแถกเหงือก" อยู่ หลวงตาอ่องเดินรอบวัดไปแล้ว..!

กระผม/อาตมภาพยังคิดอยู่เลยว่าถ้าอายุ ๘๐ กว่าจะ ๙๐ ปีแบบหลวงตาอ่อง แล้วเดินรอบวัดได้ก็น่าจะพอใจแล้ว เนื่องเพราะไม่มั่นใจในสุขภาพของตนเองอย่างหนึ่ง ไม่มั่นใจเกี่ยวกับเศษกรรมเก่าที่จะมาถึงอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะในช่วงใกล้วันเกิด ช่วงก่อน ๑ เดือน หลัง ๑ เดือน ต้องระมัดระวังไว้บ้าง ถ้าเป็นไปได้ก็ปล่อยชีวิตสัตว์ที่เขาจะฆ่าล่วงหน้าไปเลย มีอะไรจะได้ผ่อนหนักเป็นเบา แต่ตัวกระผม/อาตมภาพเอง ปกติแล้วก็หมดอายุ

แต่ปรากฏว่าปีนั้นอยู่ที่หลวงพระบาง ประเทศลาวกระมัง ? ไปเดินตลาดเช้า "เจ้าลุง" ซึ่งเป็นเจ้าที่ชี้ให้ดู ญาติโยมเอาปลามาขาย เป็นปลาเล็กปลาน้อย ตัวนิดตัวหน่อย เป็นถุงอยู่ ก็ถามเขาว่าขายอย่างไร ? เขาบอกว่า "สิบพัน" คนลาวเขาไม่เรียกหมื่น เขาเรียกสิบพัน ในเมื่อสิบพันก็ตั้งใจซื้อแล้วจะเอาไปปล่อย

ถามใครก็ไม่บอกว่าท่าน้ำอยู่ทางไหน ? ก็เลยต้องถามผีต่อไป แล้วก็เดินไปปล่อย นั่นขนาดปล่อยชีวิตสัตว์ไปหลายสิบชีวิตแล้วนะ พอถึงเวลาจะขึ้นเรือที่วิ่งกลับจากถ้ำติ่งมาที่วัดเชียงทอง ยืนอยู่หัวเรือแท้ ๆ พอหัวเรือกระแทกท่าเรือ ตัวก็ปลิวกระเด็นลงไปข้างล่าง คางฟาดพื้น เลือดท่วมไปเหมือนกัน แต่ก็ยังไปเที่ยวต่อหน้าตาเฉย ครั้งนั้นถือว่าฟาดเคราะห์จริง ๆ เพราะว่าโอกาสตายมีสูงมาก วาระกรรมที่สร้างเอาไว้หนักสมัยรัชกาลที่ ๒ ที่ ๓ เขาตามมาทวง แต่ก็รอดมาได้ เพราะว่าปล่อยปลาไปก่อน..!

คราวนี้ถ้าหากว่าพวกเราไม่ได้ทำอะไร ในลักษณะของการตัดเคราะห์ตัดกรรมของตนเองแบบนี้ บางทีช่วงใกล้วันเกิดก็จะมีเรื่องเลือดตกยางออก หรือไม่ก็เกิดอุบัติเหตุต่าง ๆ ขึ้นมาได้ สิ่งที่ลืมไม่ได้เลย อันดับแรกก็คือ ตื่นขึ้นมาต้องภาวนาไว้ก่อน รักษากำลังใจของเราให้ดี