[เถรี]

เมื่อวานนี้ขาดอยู่สองบรรทัดสุดท้าย ในเรื่องของดนตรีไทยเราในปัจจุบันนี้ ไม่ว่าจะเป็นดนตรีของเหนือ อีสาน กลาง ใต้ ออกไปแสดงทีไร ชาวต่างชาติติดใจทุกที พวกเราน่าจะเคยได้ยินเสียงเป่าแคน ที่นักแสดงของเราไปแสดงทางทวีปยุโรป แล้วฝรั่งออกมาเต้นตามกันหมดทั้งจตุรัสเลย นั่นก็คือเรื่องของดนตรีกาล ซึ่งสุนทรภู่ก็กล่าวเอาไว้แล้วว่า "ใช้ได้ดังจินดาค่าบุรินทร์" ก็คือเหมือนกับดวงแก้วที่มีค่าควรเมือง

หรือไม่ก็ที่เขากล่าวว่า

"ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก

อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์

ฤๅอุบายมุ่งร้ายฉมังนัก มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรีฯ"

ไปหาอ่านเอาเอง เดี๋ยวจบทั้งเรื่อง..!

The Merchant of Venice คนไทยแปลว่า เวนิสวาณิช ก็คือพ่อค้าแห่งเมืองเวนิส เจ้าที่ของเมืองเวนิสท่านบอกว่า "นานไปอาจจะไม่เหลือเมืองไว้ เพราะว่าน้ำจะท่วมหมด" ไม่รู้เหมือนกันว่าท่วมไปถึงไหนแล้ว เพราะกระผม/อาตมภาพก็ไปมาหลายปีเต็มทีแล้ว

คราวนี้วันนี้ที่ญาติโยมส่วนหนึ่งโทรเข้ามาหาวัตถุมงคลของหลวงปู่ศิลา (พระราชวัชรธรรมโสภณ วิ.) กับทางวัดท่าขนุน นั่นเป็นความเข้าใจผิดของญาติโยมทั้งหลาย เป็นพระคุณที่หลวงปู่ท่านเมตตากล่าวถึงหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุนเอาไว้ แต่ถ้าจะบูชาวัตถุมงคล ที่วัดท่าขนุนก็มีแต่ของวัดท่าขนุน อยากได้ของหลวงปู่ศิลา ไปบูชาที่วัดพระธาตุหมื่นหินโน่น..!

พอได้ยินท่านกล่าวถึงหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน ดันจะเอาวัตถุมงคลของหลวงปู่ศิลาที่วัดท่าขนุน ก็เป็นเรื่องที่ประหลาดดีเหมือนกัน..!