[เถรี]

เมื่ออิ่มแล้ว พวกเราก็ผ่านเครื่องเอ็กซเรย์เข้าไปข้างใน เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองพอเห็นชื่อกระผม/อาตมภาพ ก็บ่นเหมือนเดิมว่า "ยาวมาก" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ "Yes, Sir" ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะพูดว่าอะไร เพราะว่าไปที่ไหนก็มักจะโดนบ่นแบบนี้เหมือนกัน..!

เมื่อผ่านเข้าไปข้างในก็เป็นร้านค้าปลอดภาษี เป็นเรื่องแปลกที่ว่ามาเลเซียเน้นในการปกครองตามหลักอิสลาม ห้ามคนกินเหล้า แต่เจ้าประคุณเถอะ..ร้านค้าปลอดภาษีมีแต่สารพัดเหล้าฝรั่งยี่ห้อแพง ๆ เต็มไปหมด สรุปว่ามีไว้ขายนักท่องเที่ยวกระมัง ?

พวกเราเดินไปจนแทบจะสุดสนามบิน จึงถึงช่องทางขึ้นเครื่องของตนเอง นั่งรอ นอนรอ เป็นระยะเวลาที่นานมาก พอเจ้าหน้าที่เปิดเครื่องปรับอากาศให้ คราวนี้ก็ตัวใครตัวมัน..! เพราะว่าเป็นเครื่องใหญ่ที่ไม่สามารถจะปรับให้เย็นน้อยลงได้ สักพักเดียวเท่านั้น มือเท้าก็เย็นเฉียบไปหมด ต้องเดินไปเข้าห้องน้ำกันเป็นระยะ โชคดีที่ว่าประตูขึ้นเครื่อง A6 นี้ อยู่หน้าห้องน้ำพอดี บรรดาท่านที่อยู่ประตูขึ้นเครื่องอื่น ๆ ต้องเดินมาใช้ห้องน้ำค่อนข้างจะไกล

จนกระทั่งถึงเวลาขึ้นเครื่องแล้ว เครื่องก็ยังไม่มาจากเมืองไทย น่าจะเกิดจากสภาพอากาศที่ฝนฟ้าคะนองเป็นพิเศษ เลยเวลาขึ้นเครื่องไปเกือบครึ่งชั่วโมง เครื่องจากเมืองไทยจึงมาถึง แล้วทำไมไม่เข้าเทียบงวงก็ไม่ทราบ ? หากแต่ว่ากางบันไดให้คนเดินลงเข้ามาในตัวอาคาร แล้วพวกเราเองก็ต้องเดินย่ำต๊อกออกไปขึ้นเครื่องเหมือนกัน..!

ดูการทำงานของเขาแล้วก็แปลก ๆ ดี ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นระบบไล่ลูกค้าหรือเปล่า ? แทนที่จะให้ได้รับความสะดวกโดยการเดินตรงขึ้นเครื่องไปเลย ก็ต้องวนบันได ๓ รอบ ๔ รอบ กว่าจะถึงพื้นข้างล่าง แล้วยังเดินฝ่าแดดร้อนเปรี้ยงที่อุตส่าห์ออกมาให้ในตอนไปขึ้นเครื่องนี่เอง..!