[เถรี]

เมื่อทำธุระกันจนอิ่มแปล้แล้วก็หันมามองหน้ากัน ประมาณยอมรับว่าของเขาอร่อยจริงด้วย แต่ตอนที่จ่ายเงินแล้วเดินออกมานอกร้าน น้องเล็กชี้ให้ดู ปรากฏว่าเขาได้รับคำแนะนำจากมิชลินมา ๒ ปี ๓ ปีติดต่อกัน ยังสงสัยว่าอยู่วันนี้ใครผลักเราให้เข้าร้านนี้ก็ไม่รู้ ? นอกจากอร่อยแล้วยังราคาถูกอีกต่างหาก..!

หลังจากนั้นกระผม/อาตมภาพก็พาทุกคนเดินกลับโรงแรม เนื่องเพราะว่าเป็นบุคคลที่มีความจำเกี่ยวกับหนทาง ประมาณว่าถ้าเคยผ่านก็จำได้เกิน ๘๐ เปอร์เซ็นต์ ถ้าผ่านสองครั้งเมื่อไร ก็เป็นอันว่าจำได้แน่นอน กลับขึ้นไปหวังว่าจะพัก เนื่องจากว่าวัด Kek Lok Si ที่วันนี้เราจะไปกันนั้นเขาเปิด ๙ โมงเช้า

แต่ปรากฏว่าเพิ่งจะนอนภาวนาไปได้เล็กน้อย ก็มีเสียงกดกริ่งหน้าประตู แล้วบริกรชายคนขยัน ก็เข้ามาทำเตียง ทำความสะอาด เปลี่ยนผ้าห่ม เปลี่ยนผ้าเช็ดตัวต่าง ๆ ให้ แล้วก็เก็บขยะไป พร้อมกับบอกว่า "Ok, Sir." แต่ว่า Sir ไม่ค่อยจะโอเค เพราะว่ากูจะนอนแต่ไม่ได้นอนเสียแล้ว..! ก็เลยแต่งตัวห่มดองพาดสังฆาฏิเต็มยศลงมาข้างล่าง สรุปว่ามาช้ากว่าเขาอีกตามเคย..!

น้องปุยจัดการเรียกรถแท็กซี่ประมาณ Grab ของบ้านเรามา ระยะทางจากโรงแรม OZO ไปวัด Kek Lok Si อยู่ที่ ๘ กิโลเมตร แต่ด้วยเหตุที่ว่าช่วงเช้าแบบนี้รถติด จึงใช้เวลาวิ่งไปถึง ๑๕ นาที แล้วทางวัดก็ไม่ให้รถเข้าไปจอดข้างในเสียด้วย หากแต่ว่าจอดข้างนอกแล้วเข้าไปซื้อตั๋วข้างใน กระผม/อาตมภาพไม่ต้องจ่าย เดินออกมาข้างนอกจะขึ้นรถตู้ของทางวัด เมื่อคนขับรถเห็นกระผม/อาตมภาพยังตะโกนถามว่า "ได้จ่ายค่าตั๋วไปหรือเปล่า ? ถ้าจ่ายไปแล้วให้รีบไปขอคืน" เมื่อได้ยินพวกเราบอกว่าจ่ายแค่ ๓ ใบ ของพระฟรี เขาถึงได้พยักหน้าด้วยความพอใจ..!

แล้วคนขับก็พาพวกเราวิ่งขึ้นเขาไป จนกระทั่งถึงอาคารใหญ่หลังหนึ่ง เข้าไปจอดอยู่ทางด้านใต้อาคารหลังนั้น ที่มีรถรางเทียมจอดอยู่ พวกเราเปลี่ยนมาขึ้นรถรางเทียมแล้วก็วิ่งขึ้นเขาไปจนถึงด้านบนสุด มาจอดอยู่บริเวณทางเข้า ซึ่งเป็นร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก พวกเราเองต้องใช้บัตรที่ซื้อมา ซึ่งสามารถฉีกเป็นท่อน ๆ ได้ ท่อนแรกก็คือใช้ในการขึ้นรถกระเช้าไฟฟ้าไปบนยอดเขา เมื่อลงจากรถกระเช้าไฟฟ้ามา ก็ต้องผ่านร้านขายของที่ระลึก มาอยู่บนระเบียงค่อนข้างจะกว้างขวาง มีวิหารท่านแม่กวนอิมองค์ใหญ่อยู่ด้านบนนี้ แต่ว่าตัววิหารยังสร้างไม่เสร็จดี