[เถรี]

เมื่อเดินดูบ้านดูเมืองเขา ฟ้าก็ยังไม่ทันจะสว่าง เพราะว่าเวลาของมาเลเซียเร็วกว่าเมืองไทย ๑ ชั่วโมง ทั้งที่อยู่ในโซนเวลาเดียวกัน เนื่องเพราะว่าแต่แรกนั้น สิงคโปร์ซึ่งถือว่าเป็นศูนย์กลางการเงินของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้ปรับการทำงานของตนเองให้เข้ากับฮ่องกง ที่เป็นศูนย์กลางการเงินของเอเชียตะวันออกไกล ถ้าหากว่าปรับเวลาแบบนี้ ก็ทำให้ติดต่อกับต่างประเทศทางยุโรปและอเมริกาได้เร็วขึ้น

มาเลเซียเห็นดังนั้นจึงปรับตามไปด้วย ทำให้ทั้งที่อยู่ในโซนเวลาเดียวกันกับบ้านเราแท้ ๆ แต่เวลากลับเดินเร็วกว่า ๑ ชั่วโมง พวกเราลองนึกดูว่าถ้าอีกฝ่ายทำธุรกรรมการเงินก่อนเรา ๑ ชั่วโมง บรรดาธนาคารต่าง ๆ หรือว่าพ่อค้าผู้ส่งออกผู้นำเข้าสารพัดจากทั่วโลก ติดต่อก่อนเรา ๑ ชั่วโมง เขาจะรับผลประโยชน์มากมายมหาศาลขนาดไหน ?!!

พวกเราเดินไปได้หน่อยหนึ่งก็เจอร้านผลไม้ ซึ่งส่วนใหญ่ก็คล้ายคลึงกับบ้านเรานี่เอง เพียงแต่ว่าแตงแคนตาลูป หรือที่เรียกบ้านเราว่า "เมล่อน" นั้น ที่นี่ลูกโตกว่ากำปั้นของกระผม/อาตมภาพนิดเดียว คงประมาณสัก ๖ ลูกกว่าที่จะเท่ากับบ้านเราลูกหนึ่ง ไม่ทราบว่ารสชาติเป็นอย่างไรเหมือนกัน แต่ว่าให้พี่ศุซื้อเอาสับปะรดและมะละกอที่เขาปอกใส่กล่องมาแล้ว อย่างละ ๑ กล่อง กับส้มจีนอีก ๔ ลูก ติดไปเป็นอาหารเช้าด้วย

ตอนแรกว่าจะไปเข้าภัตตาคารไต่ตง (Tai Tong) แต่ปรากฏว่าภัตตาคารเขาเปิดช้า มีผู้เมตตาเดินผ่านมาชี้ว่าให้ไปกินที่ร้านโน้น ทำเอากระผม/อาตมภาพยังงง ๆ อยู่เหมือนกัน อีกฝ่ายยืนยันว่าอร่อยแล้วก็ราคาถูกด้วย เพราะว่าเป็นร้านที่ชาวบ้านกินกัน น้องปุยเองไม่แน่ใจ ยังเดินตามไปถามอีกว่า "ห่าวชือมา ?" ก็คืออร่อยแน่หรือเปล่า ? อีกฝ่ายหนึ่งตอบกลับมาเป็นภาษาไทยว่า "อร่อย" เล่นเอาพวกเราหัวเราะกันแทบตาย..!

หลังจากเดินเข้าไปแล้ว ปรากฏว่าเป็นร้านค่อนข้างจะใหญ่ มีโต๊ะอยู่นับสิบตัวทีเดียว อาหารก็เป็นพวกติ่มซำ แล้วก็อาหารจานเดียวออกไปทางจีนแท้ กระผม/อาตมภาพชี้จิ้มพวกติ่มซำมาทั้งหมด ๔ เข่งด้วยกัน แต่ว่าเข่งที่นี่ไม่ใช่ไม้ไผ่สานแบบบ้านเรา หากแต่ว่าเป็นโลหะสเตนเลส หลังจากที่ชิมเข้าไปคำแรก ก็ต้องยกนิ้วให้เขาว่ารสชาติดีทีเดียว