[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ เมื่อวานนี้กระผม/อาตมภาพนอนไปตั้งแต่ยังไม่ทันจะ ๖ โมงเย็นของมาเลเซีย ไปตื่นเอาเที่ยงคืนครึ่งของบ้านเขา ไม่เคยได้นอนยาว ๆ แบบนี้มาหลายปีแล้ว..!

ตื่นขึ้นมาก็เจริญกรรมฐานตามปกติ ซึ่งกระผม/อาตมภาพจะจัดชุดในการเจริญกรรมฐาน ว่าต้องเริ่มด้วยอะไร ? ลงด้วยอะไร ? ถ้าครบชุดแล้วก็เป็นอันว่าวันนั้นสบายใจ เรารอดตัวแน่ แต่ด้วยความที่ตื่นตั้งแต่เที่ยงคืนครึ่ง จึงเจริญกรรมฐานครบชุดไป ๓ รอบ แล้วทำการอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย โดยเฉพาะ "หลงโถว" และบริวาร จากนั้นจึงได้เข้าไปตรวจแก้บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน ซึ่งขนาดตรวจแก้แล้ว บางทีก็ยังมีที่ผิดให้คนมาตรวจซ้ำ อ่านซ้ำ เจอเข้าจนได้..!

ครั้นประมาณตี ๕ กว่าก็จัดการไปสรงน้ำแล้วลงไปข้างล่าง นึกว่าตนเองตื่นเช้าแล้ว ปรากฏว่าทั้งพี่ศุ (นางศุภากาญจน์ หว่อง) ทั้งน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ทั้งน้องปุย (นางสาวปิยะพร เพิงจันดา) ลงมานั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ชั้น ๑ กันหมดแล้ว..!

พี่ศุควักกระเป๋าจ่าย "พ็อคเก็ตมันนี่" ให้กระผม/อาตมภาพ ๑,๐๐๐ ริงกิต ให้น้องเล็กไปอีก ๕๐๐ ริงกิต บอกว่า "เอาไว้ใช้ที่นี่ อย่าคิดมาก..!" ซึ่งเรื่องนี้ต้องบอกว่า กระผม/อาตมภาพเองไม่ค่อยคิดมาก แต่เป็นห่วงอยู่เหมือนกันว่าญาติโยมควักกระเป๋าจ่ายแบบนี้ กระผม/อาตมภาพจะทำเขาสิ้นเปลืองหรือเปล่า ? จากนั้นก็ออกไปเดินดูบ้านดูเมืองของเขา กะว่าถ้าเจอร้านอาหารก็จะได้แวะเลย ครั้นเดินไปได้ไม่ไกล เห็นแต่ตึก เห็นแต่ตัวอาคารชิโน-โปรตุเกสเก่า ๆ ก็รู้สึกสะท้อนใจ

เมื่อคืนนี้ตอนเจริญกรรมฐานก็ได้เจอครูบาอาจารย์ ไม่ว่าจะเป็นหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ตลอดจนกระทั่งหลวงปู่ทวด วัดช้างให้ กระผม/อาตมภาพได้ปรารภเรื่องในอดีตที่เกาะหมาก หรือว่ารัฐปีนังแห่งนี้ ยังเป็นของไทยอยู่ ปรากฏว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่ทวดท่านเมตตาบอกว่า "การโหยหาอดีต การยึดติดกับปัจจุบัน การเพ้อฝันถึงอนาคต ล้วนแต่ทำให้หลุดพ้นไม่ได้..!"

กระผม/อาตมภาพกราบก้นโด่งไปตามระเบียบ เรียนถวายท่านไปว่า "หลวงปู่สอบผ่านแล้วก็พูดได้เต็มปากเต็มคำ แต่บรรดากระผมนั้นยังลากถูลู่ถูกังอยู่แบบนี้ ก็ต้องมีบ้างแหละครับ..!" ยังโชคดีที่หลวงปู่ท่านไม่ได้ถือไม้เท้ามา ไม่เช่นนั้นคงโดนไม้เท้าลงหัวแน่นอน..!