แต่ปรากฏว่าทันทีที่หลวงพ่อมรณภาพ วันนั้นพระสมเด็จคำข้าวขึ้นราคาไปองค์ละ ๑๐๐ บาท..! แล้วหลังจากนั้นก็ขึ้นไปเรื่อยจนถึงองค์ละ ๑,๖๐๐ บาท ในเมื่อเป็นเช่นนั้น บุคคลที่ว่ากระผม/อาตมภาพจะบ้าเก็บไปถึงไหน มาโกยจากกระผม/อาตมภาพไปคนเดียว ๗๐๐ องค์..! แล้วก็ให้ราคาองค์ละ ๑๐ บาทเท่านั้น นี่ถ้าไม่ได้เห็นว่าห่มเหลืองอยู่ด้วยกัน จะถีบให้สักทีหนึ่งเสียด้วยซ้ำไป..!
หรือว่าอย่างหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม สมัยก่อนวัตถุมงคลของท่านราคาองค์ละ ๒๐ บาท มีโอกาสเมื่อไรกระผม/อาตมภาพก็ไปกอบโกยเอาไว้เสมอ แต่ส่วนใหญ่พอกลับมาแล้ว บรรดาตำรวจทหารที่เฝ้าวัดท่าซุง ก็มักจะปล้นต่อจนหมด..! ทำให้กระผม/อาตมภาพเองต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่ให้รู้ว่าไปกราบท่านมา
อีกท่านหนึ่งก็คือหลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว ด้วยความที่มีประสบการณ์มาก จึงได้สะสมเบี้ยแก้ของท่านเอาไว้เป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะรุ่น ๘๐ ปี อายุวัฒนมงคลของท่าน ซึ่งท่านจะสร้างเบี้ยแก้ชุบรัก เบี้ยแก้หุ้มดิ้นเงิน เบี้ยแก้หุ้มดิ้นทอง อย่างละ ๕๐๐ องค์เท่านั้น..!
กระผม/อาตมภาพโกยมาต่ำ ๆ แบบหนึ่งก็ ๒๐ - ๓๐ องค์ แม้กระทั่งไอ้ตัวเล็กเห็นแล้วก็ยังตกตะลึง เนื่องเพราะว่าไม่คิดว่าอาตมภาพจะมีเบี้ยแก้ทีหนึ่งเป็นลังขนาดนั้น..! โดยเฉพาะเบี้ยแก้ตัวครู บูชามาครั้งแรก ๙ คู่เต็ม ๆ..! ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของเงินทอง เพราะว่ามาถึงรุ่นหลวงปู่เจือนั้นกระผม/อาตมภาพทำพระคาถาเงินล้านขึ้นเต็มที่แล้ว ในยุคของหลวงพ่อกวยนั้น ยังอยู่ในยุคที่ใช้คาถาพระปัจเจกโพธิโปรดสัตว์ ซึ่งก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ว่า ถ้าหากพอใจจะใช้เงินเท่าไร ก็จะมีพอดีแค่นั้นทุกครั้ง แต่พอเป็นพระคาถาเงินล้าน จะใช้เงินเท่าไรก็ยังเหลือเฟือไม่ขาดมือมาจนทุกวันนี้..!
ดังนั้น..ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม ส่วนของตะกรุดมหาระงับ หลวงปู่เทียม และเบี้ยแก้ตัวครู หลวงปู่เจือนั้น กระผม/อาตมภาพจะอาราธนาเข้าไปก่อนเสมอ ส่วนท่านทั้งหลายที่จะยึดถือวัตถุมงคลอื่นใดของครูบาอาจารย์ก็ตามที กระผม/อาตมภาพแทบจะมีอยู่ทุกอย่างทุกประการ แต่ถ้าหากว่าให้เลือกหลัก ๆ ก็เลือกดังที่ได้กล่าวมาแล้วทั้งหมดนี้
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-11-2025 เมื่อ 01:47
|