[เถรี]

ถ้าหากว่าหาของครูบาอาจารย์ระดับหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว หรือหลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้วไม่ได้ เพราะว่าราคาสูงมาก ก็หาของหลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว ที่ราคาพอจับต้องได้ แต่ว่าท่านทั้งหลายต้องมั่นใจในที่มาด้วย

เนื่องเพราะว่าครั้งแรกในชีวิตที่กระผม/อาตมภาพไปกราบหลวงปู่เจือเมื่อ ๓๐ กว่าปีที่แล้ว ด้วยความที่ไม่มั่นใจว่าหลวงปู่ท่านจะรับแขกตอนไหน ? จึงไปเดินดูวัตถุมงคลในตู้หน้ากุฏิท่านก่อน ปรากฏว่าเพิ่งจะก้มดูไปได้ไม่นาน หลวงปู่เจือท่านก็เปิดประตูออกมากวักมือเรียก บอกสั้น ๆ ว่า "ท่าน..ถ้าจะเอาเบี้ยแก้ มาเอาที่ผมนี่" กระผม/อาตมภาพถึงได้ซาบซึ้งใจว่า เบี้ยแก้ในตู้นั้นล้วนแล้วแต่เป็นของทำขึ้นมาโดยไม่ได้เสกทั้งนั้น..! เนื่องเพราะว่าคนทำก็คือคนที่ทำให้หลวงปู่ท่านเสกนั่นเอง พูดง่าย ๆ ว่าส่วนนี้ขายเอาเงินเข้ากระเป๋าตนเองล้วน ๆ..!

วัตถุมงคลชิ้นต่อไปที่ควรจะมีอย่างยิ่งก็คือตะกรุดมหาระงับ ถ้าได้สุดยอดตะกรุดมหาระงับของ "ท่านอาจารย์ปู่ทวด" ก็คือหลวงปู่คง วัดบางกะพ้อม ครูบาอาจารย์ของหลวงปู่เนื่อง วัดจุฬามณีเป็นดีที่สุด ถ้าไม่ได้ก็ต้องของหลวงปู่เทียม วัดกษัตราธิราช ซึ่งหลวงปู่เทียมนั้นท่านศึกษาสุดยอดวิชาตะกรุดมหาระงับมา แล้วยังมีการทำตะกรุดมหาระงับพิสดารอีกต่างหาก ก็คือถ้าหากว่าเป็นปกติก็จะยาวไม่เกิน ๗ หรือ ๙ นิ้ว ถ้ายาวเกิน ๙ นิ้วขึ้นไป เรียกว่าตะกรุดมหาระงับพิสดาร ซึ่งท่านจะลงพวกมหาอำนาจ มหาละลวยต่าง ๆ เพิ่มเติมขึ้นอีกมาก

สิ่งหนึ่งที่กระผม/อาตมภาพ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม ก็จะนำติดตัวไปไว้ที่นั่นด้วย ก็คือเบี้ยแก้ตัวครู หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว ๑ คู่ กับตะกรุดมหาระงับพิสดาร หลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราช เพราะมั่นใจว่าเรื่องร้ายทั้งหลายที่จะเกิดขึ้น จะโดนระงับจนกระทั่งหมดสภาพไปเองด้วยบารมีคุณพระศรีรัตนตรัย

ในส่วนนี้ท่านทั้งหลายถ้าจะเลียนแบบตาม ก็สามารถที่จะให้เสาะหาสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ แต่บางคนบางท่านก็รู้สึกว่า โอกาสที่จะใกล้ของดี คู่ควรแก่การใช้งานนั้นห่างไกลเหลือเกิน อย่างกระผม/อาตมภาพนั้น ถ้าใกล้ครูบาอาจารย์ที่ตนเองมั่นใจ ก็จะสะสมเอาไว้เรื่อย

อย่างสมัยที่อยู่กับหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง พระสมเด็จคำข้าวองค์ละ ๑๐ บาท กระผม/อาตมภาพออกกิจนิมนต์ได้เงินมาเมื่อไร ก็ไปบูชาพระ ซึ่งก็คือถวายสังฆทานกับหลวงพ่อท่านนั่นเอง เนื่องเพราะว่าถวายทีหนึ่ง ท่านก็ให้พระสมเด็จคำข้าวมาทีหนึ่ง จนกระทั่งกระผม/อาตมภาพเก็บพระสมเด็จคำข้าวเอาไว้นับพันองค์ เพื่อนพระพี่พระน้องบอกว่า "มึงจะบ้าเก็บไปถึงไหนวะ ? ของมีตั้งเยอะตั้งแยะ"