[เถรี]

อีกท่านหนึ่งที่กระผม/อาตมภาพพิจารณาแล้วว่าสมควรที่จะได้ ก็คือท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์ - พระราชภาวนาวชิรญาณ วิ. (สุรศักดิ์ เขมรํสี) วัดมเหยงคณ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แต่ว่าไม่มีรายชื่อของท่าน ไม่ทราบเหมือนกันว่าถวายเกียรติยศไปแล้ว แต่ท่านปฏิเสธไม่รับตามประสานักปฏิบัติธรรมหรืออย่างไร ?

แต่ที่สะท้อนใจก็คือว่า ไม่ว่าจะเป็นพระวิปัสสนาจารย์เกียรติคุณก็ดี พระวิปัสสนาจารย์ดีเด่นก็ดี หรือว่าคนดีศรีวิปัสสนาธุระ ซึ่งต่างก็มารับรางวัลรับโล่กันในวันนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่รู้จักคุ้นเคยกันทั้งสิ้น ทำเอาพระครูวิลาศกาญจนธรรมต้องนั่งเป็นศาลพระภูมิให้คนโน้นก็มาไหว้ คนนี้ก็มากราบ แล้วแถมหลายคนก็ยังบ่นอีกต่างหากว่า "ไปตามงานแล้วเข้าไม่ถึงหลวงพ่อ เลยขออนุญาตกราบตรงนี้" เป็นเสียอย่างนั้นไป บางท่านก็บอกย้ำแล้วย้ำอีกว่า "ผมจะไปกราบถึงที่วัดนะครับ" จึงได้กราบเรียนถวายท่านไปว่า "ถ้าไปวัดไม่ได้เจอผมหรอกครับ ยกเว้นมาเจอกันในงานแบบนี้แหละ..!"

ปรากฏว่าองค์ประธานก็คือ พระเดชพระคุณพระพรหมวัชรธีราจารย์, ศ.ดร. (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ, ป.ธ. ๙) องค์อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยนั้น ท่านต้องไปปฐมนิเทศนักศึกษาปริญญาเอก ๓ สาขาเสียก่อน ดังนั้น..แทนที่ ๘ โมงครึ่งแล้วจะเป็นการเปิดงานของสถาบันวิปัสสนาธุระ ก็กลายเป็นว่าต้องเริ่มพิธีบำเพ็ญกุศล ๑๒๒ ปีสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาสภมหาเถร) อธิบดีสงฆ์วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร อดีตทุติยนายกสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยก่อน แล้วก็ต่อด้วยการเจริญพระพุทธมนต์เนื่องในวันครบรอบ ๑๒ ปี การก่อตั้งสถาบันวิปัสสนาธุระ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย จากนั้นถึงเป็นการเข้าสู่พิธีการ มอบโล่เกียรติคุณ ตลอดจนกระทั่งพัดรอง และประกาศนียบัตร แก่บรรดาผู้ที่ได้รับตามลำดับไป

ทำเอากระผม/อาตมภาพซึ่งกระซิบบอกผู้คนรอบด้านว่า "วันนี้เมื่อรับโล่แล้ว ไม่ได้อยู่ต่อนะครับ ต้องเดินทางกลับเลย" ซึ่งส่วนใหญ่เขาก็รู้ดีกันว่า หลวงพ่อเล็กวัดท่าขนุนนั้นงานมาก เพราะว่าเมื่อติดตามภายในเฟซบุ๊ก ซึ่งกระผม/อาตมภาพเล่นไม่เป็นก็ดี หรือว่าติดตามในกลุ่มไลน์ ซึ่งกระผม/อาตมภาพยืมคนอื่นใช้ก็ตาม จะเห็นว่ามีงานส่งเข้าอยู่ทุกวัน..วันละมาก ๆ..!

ในส่วนนี้ทำให้พรรคพวกเพื่อนฝูงจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมรุ่นในการศึกษา เพื่อนร่วมรุ่นในการอบรมต่าง ๆ ท้ายที่สุดจากเพื่อน ส่วนหนึ่งก็มาฝากตัวเป็นลูกศิษย์เสียอย่างนั้น ประมาณว่า "ตีก็ไม่ไป ไล่ก็ไม่หนี"