คราวนี้ทุกท่านเห็นหรือยังว่ากระผม/อาตมภาพสลดใจในเรื่องอะไร ? ก็คือกำลังใจของพุทธศาสนิกชนของเราต่ำเตี้ยเรี่ยดินสุด ๆ เข้าวัดวาอาราม ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายสูงสุดในการหลุดพ้น ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายปานกลางในการระงับกิเลส แต่มีจุดมุ่งหมายก็คืออะไรที่ร้องขอหรือได้ประโยชน์..กูจะเอา..!
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น บุคคลที่สามารถตอบสนองตรงส่วนนี้ได้ จึงกลายเป็นสถานที่เหมือน "ตำบลกระสุนตก" ก็คือคนแห่กันไปทำบุญด้วย
คราวนี้ก็อยู่ในจุดที่ว่า ถึงเวลาแล้วจะพาให้วัดนั้น ๆ กลายเป็นเป้าของทางการตรวจสอบด้วย จึงเป็นเรื่องที่พระภิกษุสงฆ์ของเรา ต้องระมัดระวังตัวเป็นอย่างสูง ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ที่เกิดขึ้น ถ้าถึงเวลาเสื่อมยศ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ตามมา เราจะต้องตั้งท่ารับให้ทันด้วย..!
เนื่องเพราะว่ากระแสสังคมในปัจจุบันนี้ สามารถพลิกดินเป็นฟ้าก็ได้ พลิกจากฟ้ากลายเป็นเหวก็ได้..! เพราะว่าพุทธศาสนิกชนหรือคนไทยของเรา ไม่คำนึงถึงสถานการณ์ใหญ่ ไม่สนใจว่าประเทศชาติจะพังบรรลัยลงไปเพราะการกระทำของเรา ไม่สนใจว่าพระพุทธศาสนาจะวอดวายลงไปเพราะการกระทำของเรา กูเอาสะใจอย่างเดียว..! ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าพลาดขึ้นมาก็โดนกระทืบจมดินเมื่อนั้น
พวกเราจึงต้องระมัดระวัง แล้วในขณะเดียวกันก็ต้องสร้างเสริมกำลังใจของตนให้มั่นคงยิ่ง ๆ ขึ้นไป ไม่อย่างนั้นพอส่วนของ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้ามาถึง เราก็จะหวั่นไหว พอส่วนของการเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ เข้ามา บางคนก็ซึมเศร้า บางคนถึงขนาดฆ่าตัวตาย เหตุก็แค่ว่าไม่เห็นว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นธรรมดาของโลก บาลีท่านใช้คำว่า "โลกธรรม" ธรรมดาของโลกเป็นเช่นนั้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : วันนี้ เมื่อ 02:20
|