[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๓๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปถึงวัดน้อย หมู่ที่ ๒ ตำบลโคกคราม อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรีแต่เช้า ไปถึงก็นำพวงมาลัยพวงใหญ่ไปกราบ"ท่านอาจารย์ปู่" หรือหลวงปู่เนียม ธมฺมโชโต อดีตเจ้าอาวาสวัดน้อย ผู้เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค แล้วหลวงปู่ปานท่านก็เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงอีกทีหนึ่ง ซึ่งกระผม/อาตมภาพความจริงแล้วต้องเรียกท่านว่า "ท่านอาจารย์ปู่ทวด" เสียด้วยซ้ำไป

ครั้นกราบหลวงปู่ท่านแล้วก็ขึ้นสู่ศาลาการเปรียญ ซึ่งทางท่านอาจารย์สามารถ - พระครูขันติวรานุสิฐ (สามารถ ขนฺติวโร) เจ้าอาวาสวัดน้อย เจ้าคณะตำบลโคกคราม เขต ๒ รีบมาต้อนรับ กระผม/อาตมภาพส่งผ้าไตรซึ่งมีซองเสียบเช็คเงินสดจำนวน ๒,๕๖๖,๑๕๐ บาทให้กับท่าน แล้วท่านก็เอาไปวางไว้ที่หน้าโต๊ะหมู่ ซึ่งจัดเอาไว้สำหรับองค์กฐิน กระผม/อาตมภาพกระซิบบอกกับท่านว่า "ถ้าเป็นไปได้ก็ดึงเอาเช็คเงินสดออกมาก่อน ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าหากว่ามีใครหยิบไปเดี๋ยวก็เป็นเรื่องเท่านั้นเอง..!"

หลังจากนั้นญาติโยมทั้งหลายก็ไหลมาเทมา ร่วมบุญกฐินกันอย่างชนิดแน่นไปหมดทั้งศาลา ทางพิธีกรบอกว่านาน ๆ จะมีคนมาเต็มศาลาแบบนี้สักทีหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเรื่องที่แปลกอยู่เหมือนกัน เพราะว่าครูบาอาจารย์ใหญ่ของสายสุพรรณบุรี ซึ่งสมัยก่อนกินแดนไปอีกหลายจังหวัด บรรดาพระที่เป็นเจ้าอาวาส หรือว่าผู้แสวงหาวิชาการต่าง ๆ ต้องมาร่ำมาเรียนกรรมฐานกับท่าน แต่ว่ามาถึงปัจจุบันนี้ วัดวาอารามถึงแม้จะรุ่งเรืองอยู่เหมือนเดิม แต่ผู้คนก็ไม่ได้มากมายเหมือนกับสมัยนั้นอีกแล้ว

กระผม/อาตมภาพนั่งรับศรัทธาญาติโยมอยู่จน ๙ โมง ก็หอบเอาผ้าไตรไปร่วมขบวนแห่ ซึ่งการแห่นั้นก็คือการแห่องค์กฐินเดินรอบโบสถ์เป็นระยะ ๓ รอบด้วยกัน ท่านอาจารย์สามารถพยายามกระทุ้งให้ญาติโยมเดินไว ๆ กระผม/อาตมภาพต้องบอกว่า "ไม่เป็นไร" เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะอันดับแรกก็คือไม่กลัวร้อน และอันดับที่สองก็คือไม่กลัวช้า เนื่องเพราะว่าการแห่องค์กฐินนั้น มีทั้งเจตนารมณ์ที่จะให้คนรู้เห็นได้อนุโมทนาด้วย และส่วนหนึ่งเจ้าภาพก็ได้โปรยทาน เป็นการทำทานบารมีไปด้วย