พระพุทธเจ้ากำหนดเอาไว้หลังจากมีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้น เช่นห้ามภิกษุณีจำพรรษาร่วมกับภิกษุ แต่ห้ามจำพรรษานอกอาวาสที่มีภิกษุ ยุ่งไหม ? ก็คือแต่ละวัดต้องมีเขตภิกษุณีสงฆ์เอาไว้ เนื่องจากว่าสมัยโน้นพอรู้ว่ามีสำนักภิกษุณีอยู่ พวกโจรพวกอะไรก็ไปปล้นบ้าง พวกนักเลงไปข่มขืนภิกษุณีบ้าง ไม่มีภิกษุคือไม่มีผู้ชายอยู่ให้เขาเกรงใจ พระพุทธเจ้าก็ต้องกำหนดเอาไว้ว่าห้ามจำพรรษาร่วมกับภิกษุ แต่ก็ห้ามจำพรรษาในอาวาสที่ไม่มีภิกษุ
อาตมภาพไปเมืองกังต็อก นครรัฐสิกขิม ประเทศอินเดีย เจอสำนักแม่ชีที่ชื่อว่ากรรมา โชเกล มีแต่แม่ชีล้วน ๆ ค่อนข้างจะน่ากลัวเพราะว่าสำนักเข้าถึงได้ง่าย และน่าอันตรายมาก เนื่องจากว่าตั้งอยู่ในบริเวณที่เป็นป่าเป็นเขา แล้วก็ไม่มีผู้ชายเลย แล้วประตูก็เปิด ใครจะไปใครจะมาก็เชิญ น่าจะปิดเฉพาะค่ำ ๆ เท่านั้น รั้วรอบขอบชิดก็ไม่ใช่ว่าจะกันได้ อาตมาดูความสามารถตัวเอง กูปีนได้แน่นอน..! แต่คนอื่นจะปีนได้หรือเปล่าไม่รู้ ? กำแพงก็สูงอยู่เหมือนกัน
สำนักแม่ชีอยู่ใกล้กับวัดรุมเต็กธัมมจักรา (เก่า) ที่มีกุฏิเก่าที่อายุเกิน ๓๐๐ ปีแล้ว ยังรักษาสภาพเดิม ๆ ได้ เข้าไปดูกุฏิ เขาสานด้วยไม่ไผ่เหมือนกับเสื่อลำแพน ไม่รู้จักเสื่อลำแพนอีก..! เฮ้อ เหนื่อยใจ..!
เคยเรียนพระอภัยมณีตอนเกาะผีเสื้อไหม..? เวลาพวกผีเสื้อยักษ์บินมา "เสียงคึกคึกครึกครื้นเป็นหมื่นแสน เท่าลำแพนแผ่ปีกหลีกถลา" ปีกใหญ่เท่าเสื่อลำแพน นึกไม่ออกก็นึกถึงเสื่อสมัยนี้ก็แล้วกัน ก็ใกล้เคียงกัน เขาใช้ไม้ไผ่เป็นโครงสร้าง ใช้เสื่อลำแพนเป็นข้างฝา แล้วก็เอาขี้โคลนยาทั้งสองฝั่ง เพราะว่าบ้านเขาหนาวมาก ป้องกันไม่ให้ลมหนาวเข้า
ได้เวลาแล้ว ทำวัตรเย็นกันก่อน
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมช่วงบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรม วันนวมินทรมหาราช ๒๕๖๘ ณ วัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ - วันจันทร์ที่ ๑๓ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล และ นาทาม)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-10-2025 เมื่อ 03:29
|