[เถรี]

เพราะฉะนั้น..บางอย่างท่องได้สมัยนั้น ไม่ใช่ว่าจะใช้ได้ของสมัยนี้นะ สมัยก่อนจำได้ก็คือเขียนไม่ผิด แล้วก็จะโดนบังคับท่องสมบัติผู้ดี คนรุ่นหลัง ๆ นี่หนังสือสมบัติผู้ดีหน้าตาเป็นอย่างไรไม่เคยเจอ

สมัยก่อนเวลาลูกบ้านไหนมารยาทไม่ดี ผู้ใหญ่เขาจะด่า "ไปเอาสมบัติผู้ดีมาต้มกินซะบ้างนะ..!" คือจะเป็นหนังสือที่กล่าวถึงว่าทำอย่างไรที่จะดูเป็นผู้ดี

สมบัติผู้ดีมีข้อ.................กล่าวย่อพอยกหยิบอ้าง
ภาคหนึ่งระวังท่าทาง....................รู้วางไว้ตัวชั่วดี
ภาคสองสำรวมนิสสัย.................มิให้เสื่อมเสียราศี
ภาคสามน้อมกายวจี...................ท่วงทีคารวะผู้ควร
ภาคสี่มีกริยา...........................วาจาน่ารักเสสรวล
ภาคห้ากว้างขวางทางชวน..........ชักมวลหมู่เพื่อนนิยม
ภาคหกปฏิบัติงานดี...................เรียบมีหลักมั่นคงสม
ภาคเจ็ดจิตเอื้ออุดม............เกลียวกลมช่วยเหลือหมู่ชน

จิตสาธารณะเขามีตั้งแต่สมัยโน้นแล้ว

ภาคแปดไม่เห็นแก่ตัว..................เมามัวตั้งหน้าหาผล
ภาคเก้าสุจริตในกมล..................ไม่ค้นของใครใฝ่ปอง

โตไปไม่โกงจ้า..! เขาสอนมาตั้งแต่ยุคนั้นแล้ว แล้วเอ็งเอาไปโยนทิ้งไว้ที่ไหน ? ไม่เอามาสอนต่อ กลายเป็นยิ่งเรียนยิ่งถอยหลัง..! เขากลัวพวกเราจะเก่ง ถ้าเก่งแล้วปกครองยาก ต้องโง่ ๆ แบบเขมร ผู้นำบอกอะไรก็เชื่อหมด..!

นี่เราไปวจีทุจริตกับเขาอีกแล้วใช่ไหม ? ถ้าอย่างนั้นสมาทานพระกรรมฐาน รีบเอาความดีใส่ตัวกันเถิด ชักจะเริ่มชั่วแล้ว..!