[เถรี]

ในสมัยโน้นมีกษัตริย์ไปบวชเยอะนะ อย่างพระมหากัปปินะนั่นก็พระมหากษัตริย์ สมัยก่อนความเป็นกษัตริย์เป็นเจ้าผู้ครองนคร บางที่พื้นที่ก็ประมาณอำเภอเดียวบ้าง ๒ - ๓ จังหวัดบ้าง ถ้าใหญ่ประมาณเป็นภาคเลย ก็เห็นจะมีแต่แคว้นโกศลกลับแคว้นมคธ ขนาดกบิลพัสดุ์ยังเล็กกระจึ๋งเดียว ประมาณตำบลเดียวเท่านั้นเอง..!

แต่คราวนี้ด้วยความที่มีกองทัพของตัวเอง มีกษัตริย์เป็นผู้นำ เขาก็เรียกกษัตริย์บ้าง ราชาบ้าง แต่มีมหาราชาอยู่ท่านเดียวก็คือแคว้นโกศล เขาเรียกพระเจ้าปเสนทิโกศลว่ามหาราช..ราชาผู้ยิ่งใหญ่ เพราะว่าแผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลมาก ในสมัยนั้นน่าจะประมาณซัก ๗ - ๘ จังหวัดของสมัยนี้..ใหญ่มาก

ตอนนั้นชมพูทวีปแบ่งออกเป็นมหาชนบท ๑๖ แคว้น ก็คือมี ๑๖ ประเทศ รุ่นอาตมาต้องมานั่งท่องกัน รุ่นหลัง ๆ เขาไม่ท่องกันแล้ว เพราะฉะนั้น..รุ่นเก่า ๆ จะจำได้ว่า ๑๖ แคว้นมีอะไรบ้าง รุ่นใหม่ไม่ค่อยมีใครรู้ เป็นอะไรที่น่าเสียดายมาก ถ้าไม่อย่างนั้นก็ต้องมานั่งท่อง อังคะ มคธะ กาสี โกสละ วัชชี มัลละ เจตี ฯลฯ ใล่ไปเรื่อยจนถึง คันธาระ กัมโพชะ อัสสกะ อวันตี โน่น ๑๖ แคว้น พวกเราเรียนน้อยไปไม่เป็นไร อาตมภาพบ่นไปฝ่ายเดียวก็ได้..!

สมัยก่อนถ้าหากว่าท่องได้ จะจำได้ตลอดชีวิต แต่บางอย่างที่เคยท่องไว้ มาสมัยนี้ใช้ไม่ได้ ถามว่าทำไมใช้ไม่ได้ ? สมัยก่อนเขาว่า "สัปดาห์หนึ่งนั้นมี จำให้ดีมีเจ็ดวัน สีแดงนั้นวันอาทิตย์ เหลืองจับจิตคือสีวันจันทร์ วันอังคารสีสวยงาม สมนามเป็นสีชมพู พุธนั้นดูเขียวขจี พฤหัสบดีเป็นสีน้ำเงิน วันศุกร์สวยเกิน มองเพลินเป็นม่วงงามขำ เสาร์สีดำจำเอาไว้ ท่องให้ขึ้นใจอย่าได้ลืมเอย" มาสมัยนี้สีเปลี่ยนไปตอนไหนก็ไม่รู้..!