[เถรี]

เอาแค่วัดท่าขนุน ค่าไฟเดือนละประมาณ ๖๐,๐๐๐ บาท แบกไปสิ..! คนอื่นเขาใช้ เจ้าอาวาสหามาจ่ายก็แล้วกัน ไหนจะค่าน้ำ ไหนจะค่าไฟ ไหนจะค่าโทรศัพท์ ไหนจะซ่อมแซมบูรณปฏิสังขรณ์ โน่นก็ขอเบิกเงินเดือน นี่ก็ขอเบิกค่าเทอม โรงเรียนนั้นมาขอความช่วยเหลือ วัดนี้มาขอความช่วยเหลือ ฯลฯ

แล้วหลวงปู่ภัททิยศากยราชาท่านดูแลทั้งประเทศ จะยุ่งแค่ไหน ? สละทุกอย่างออก ไปนอนกลางดินกินกลางทราย มีแค่บริขาร ๘ โอ๊ย มีความสุขมาก..! กูไม่ต้องแบกอะไรอีกแล้ว..! ก็ไป "อโห..สุขัง อโห..สุขัง"

พระปุถุชนได้ยินก็ไปฟ้องพระพุทธเจ้า สมัยก่อนลูกอีช่างฟ้องก็เยอะนะ..! ไปฟ้องว่าพระภัททิยศากยราชาไปนึกถึงความสุขตอนเป็นพระมหากษัตริย์ ไปนั่งรำพึง "สุขหนอ..สุขหนอ" อยู่นั่น

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า "ภิกขเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภัททิยะลูกเรามีความสุขจากการปล่อยวางทุกอย่างได้แล้ว ไม่ใช่นึกถึงความสุขที่เป็นพระมหากษัตริย์อย่างที่พวกเธอเข้าใจ"