[เถรี]

ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงบ่าย วันอาทิตย์ที่ ๑๒ ตุลาคม ๒๕๖๘

มาเข้ารอบปฏิบัติธรรมช่วงบ่ายของเราต่อไป จะว่าไปแล้วการปฏิบัติธรรมนั้นจริง ๆ ก็คือทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที ถ้าเราไปปล่อยให้สภาพจิตว่างเว้นจากความดีเมื่อไร สิ่งที่ไม่ดีจะแทรกเข้ามาแทน แล้วถ้าเข้ามาได้ ก็เอาออกยากมาก

เนื่องเพราะว่าส่วนใหญ่แล้วสิ่งที่เข้ามาคือสิ่งที่เราชอบ สังเกตว่าถ้าเราจะตัด จะสลัด จะละทิ้งอะไรที่เราเกลียด เราจะทำได้ง่าย แต่ถ้าหากว่าจะไปตัด ไปละ สิ่งที่เรารัก รู้สึกว่ายากมากเหมือนใจจะขาด

คราวนี้กิเลสเขารู้ ก็เลยหาสารพัดสิ่งที่เรารักเราชอบมาให้ แล้วส่วนใหญ่พวกเราก็จะรับไว้ด้วยความยินดี ถ้าปัญญาไม่ถึง มองไม่เห็นโทษ ไม่เกิดความรังเกียจ ก็เสร็จเรียบร้อย..ไปไหนไม่รอด

ตาอยากเห็นรูปสวย ๆ
หูอยากได้ยินเสียงเพราะ ๆ
จมูกอยากได้กลิ่นหอม ๆ
ลิ้นอยากได้รสอร่อย
กายอยากได้สัมผัสที่นุ่มนวล

พอไม่ผลักไสก็เข้าไปในใจหมด ที่เรามาฝึกกรรมฐานก็เพื่อสร้างสติ สติเป็นนายประตูใจ คอยปิดประตูไม่ให้รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส เข้าไปข้างในได้ แต่ถ้าหากว่าเราไม่สามารถปิดตายได้เลย ก็คือเด็ดขาดสิ้นเชิงกันไปเลย เผลอทิ้งช่วงเมื่อไร ประตูเปิด สิ่งเหล่านี้ก็จะเข้าไปอีก ก็เลยมีอยู่ ๒ วิธี

วิธีแรกสร้างสติให้มาก สร้างสมาธิให้มาก แล้วก็คอยระมัดระวังสกัดกั้น ไม่ให้สิ่งเหล่านี้เข้าไปในใจของเรา วิธีนี้เหนื่อย ต้องคอยระวังตลอดเวลา