[เถรี]

กระผม/อาตมภาพจัดแจงเอาชุดกันหนาวออก แล้วก็พับจีวรห่มใหม่ ทั้ง ๆ ที่เป็นเวลาบ่าย ๒ โมงกว่าแล้ว อากาศยังอยู่ที่ ๑๐ กว่าองศาเซลเซียสอยู่เลย นั่งรออยู่เป็นนาน จนกระทั่งพวกเราค่อย ๆ ทยอยกันมา ปรากฏว่ายังมีคณะที่หลงอยู่ทางด้านท้าย โดยเฉพาะพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ซึ่งเพิ่งจะอายุ ๓๘ ปี แต่เดินไม่ทันใครสักคนหนึ่ง จึงต้องให้คุณตี๋คอยประกบหลังอยู่ ได้ยินว่าจนป่านนี้ก็ยังมาไม่ถึงที่ฉันเพลเลย..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พวกเราจึงตกลงกับคุณพีจีว่า ถ้าหากว่าใครช้าก็ให้ไปเบียดกับรถบัสที่ ๒ ก็แล้วกัน ส่วนรถบัสแรกของเรานั้น มีคนของบัส ๒ ก็คือคุณสายทอง สืบเนือง ติดมาด้วย พวกเราจึงจัดการพกคุณสายทองกลับไปด้วย

เมื่อวิ่งกลับมาถึง โรงแรม Olathang สิ่งแรกที่กระผม/อาตมภาพทำก็คือ ขอเถ้าแก่ชูว่า "ห้องของคุณมีอ่างอาบน้ำอยู่ ขออนุญาตแช่น้ำร้อนสัก ๑๕ นาที เพราะรู้สึกว่าแข้งขาระบมอยู่เหมือนกัน" ปรากฏว่ามีคนยกมือกันสลอนว่าขอต่อคิวด้วย เนื่องเพราะว่าห้องพักอื่น ๆ ก็ไม่มีอ่างเหมือนกัน

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงรีบกลับห้องพักของตนเอง คว้าเอาเครื่องอาบน้ำได้ ไปถึง ปรากฏว่าเถ้าแก่ชูกำลังปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง อาจจะเป็นเพราะว่าเขาไม่ต้องการที่จะเปลืองน้ำ ก็เลยจัดการเอาฝาปิดอ่างอาบน้ำออก กระผม/อาตมภาพแก้ไขปัญหาด้วยการใช้ถุงพลาสติก ซึ่งเป็นถุงใส่รองเท้าเดินในห้องนอน ทำการอุดรูแล้วเปิดน้ำร้อนลงไปแช่ แต่ด้วยความที่ว่าน้ำร้อนจัดมาก จึงแช่ประมาณ ๑๐ นาทีเท่านั้น เมื่อกลับมาถึงห้องพัก ก็จัดแจงซักผ้า เสร็จสรรพเรียบร้อย ตากผ้าแล้วก็มาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่ในขณะนี้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)