[เถรี]

ความจริงครั้งนั้นไม่น่าขาหักหรอก น่าจะตกเขาตายไปเลย..! แต่ด้วยความที่เก่งเกินไปก็เลยขาหัก เพราะว่าที่นั่นจะมีอยู่มุมหนึ่งที่เป็นหน้าผา แล้วมองเห็นน้ำตกทีลอซูได้ทั้งหมด เป็นมุมที่เรียกว่าสวยที่สุด จึงปีนไปมุมนั้นเพื่อที่จะถ่ายรูป แต่ปรากฏว่าพลาด..หัวทิ่มลงเหว..!

คราวนี้พวกเราทุกคนอาจจะทำไม่ได้ แต่บังเอิญอาตมภาพทำได้ ก็คือเวลาที่เราล้มลง จะมีแรงส่ง ก็คือน้ำหนักตัวของเราที่โดนแรงดึงดูดโลกดึงลงไป พอตกลงไปยังไม่ถึงครึ่งทาง อาตมภาพก็หมุนตัว อาศัยแรงที่กดลงนั่นแหละ เหวี่ยงตัวเองกลับมาด้านใน ไปลองทำดู..เผื่อว่าทำได้..! ปรากฏว่าพอเหวี่ยงกลับเข้ามาแล้ว เท้าต้องก้าวตามไปเพราะไม่มีที่ให้ยืน เท้าดันแหย่พรวดเข้าไปในซอกหิน แล้วโดนน้ำหนักตัวกระชากไปข้างหน้า เสียงดังกร๊อบ..! ไพเราะเสนาะหูมาก ใครไม่เคยได้ยินเสียงกระดูกตัวเองหัก ก็ลองทำดู..เผื่อว่าจะได้ยินบ้าง..

แต่เบาใจอยู่ตรงที่ว่า เมื่อวันก่อนที่จะเดินจากบ้านโคทะเข้าไปที่น้ำตก ได้จ้างช้างเขาเอาไว้แล้ว ว่าวันนี้ให้ตามเข้าไปรับด้วย แต่ปรากฏว่ากะเหรี่ยงนำทาง เขาบอกว่า "ไอ้นี่เชื่อใจไม่ได้หรอก" และปรากฏว่าเขารู้จักกันจริง เพราะว่าพอมีฝรั่งจ้างซ้ำ เขาไปกับฝรั่งเฉยเลย..! ได้เงินเยอะดี..!

อาตมาก็เลยต้องเดินออกมาสามชั่วโมงครึ่ง แล้วช้างของฝรั่งก็ตามหลังมา ทันกันตรงบ้านโคทะ ปรากฏว่าแหม่มแกลื่นล้ม ข้อเท้าเขียว ๆ หน่อยเดียว เดินไม่ได้ อาตมาก็เลยชี้ให้ดูขาตัวเองที่บวมเกือบเท่าลูกฟุตบอล บอกว่า "นี่ไม่ได้แพลง แต่หัก" แล้วก็ไม่พูดต่อว่า "ช้างที่มึงนั่งอยู่นั่น กูจ้างมาเองแหละ..!"