[เถรี]

ถ้าถามว่าแล้วของเรามีผลมหาศาลแค่ไหน ? ก็ถ้าทำดี ทำถูก ก็ตัดชาติตัดภพได้เลย ลองนึกถึงคนที่ลอยคออยู่กลางทะเล พายุรากาซามายังไม่พอ พายุแมตโมตามมา พายุฮาลองตามมา เล่นเอาน้ำท่วมไปครึ่งค่อนประเทศ ลอยคออยู่ มองไปทางไหนไม่เห็นฝั่ง ของเราแย่กว่านั้นเพราะเราลอยมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว แล้วก็ยังคงต้องลอยต่อไปนับชาติไม่ถ้วน..!

แต่ถ้าเราตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรม ทำดีขั้นแรกก็มีเกาะ..ให้พักเบาแรงได้ ก็คือมีศีล มีสมาธิ มีปัญญาเบื้องต้น ช่วยให้เราหลบพายุร้าย หรือว่าคลื่นลมแรงได้ชั่วคราว ทำดีขึ้นไปอีกก็มีฝั่ง..มองเห็นฝั่งก็ใจชื้น ลอยคออยู่กลางทะเลหมดเรี่ยวหมดแรง พอเห็นฝั่งไม่รู้เอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาตะกายต่อได้ แล้วถ้าทำถูกต้องจริง ๆ ขึ้นฝั่งได้..จบเลย..ไม่ต้องเหนื่อยอีกแล้ว..!

เพราะฉะนั้น..เราต้องหวังเป้าสูงสุด ก็คือข้ามพ้นทะเลทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน คลาน..ล้ม..ลุก..สู้ใหม่ พลาดอีก..ล้มอีก..ลุกอีก..สู้ใหม่ ตื้อไปเรื่อย

สัจจบารมี จริงจังจริงใจ ถ้าหากว่าไม่ถึงที่หมาย ไม่เลิกเด็ดขาด

อธิษฐานบารมี จิตใจปักมั่นอยู่กับเป้าหมาย ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนแปลง

ขันติบารมี อดทน อดกลั้น ต่อสารพัดสิ่งที่มากระทบ โดยเฉพาะคำพูดชุ่ย ๆ ของคนรอบข้าง "กูรู้ว่ากูทำแล้วได้อะไร ?"

วิริยบารมี พากเพียรไปจนสุดกำลัง ถึงชาตินี้ไปไม่ถึง ก็ขอให้ทางที่เหลือสั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้

ถ้าตั้งกำลังใจไว้แบบนี้ ท้อก็ไม่ถอย ลำบากแค่ไหนก็สู้ต่อ ซึ่งจะว่าไปแล้วพวกเราเองมีกำลังใจแบบนี้กันแล้ว ไม่อย่างนั้นวันหยุดไปเที่ยวกันหมดแล้ว ไม่มานั่งอยู่ตรงนี้หรอก..!