[เถรี]

ถาม : การเพ่งกสิณแตกต่างจากการทำสมาธิไหมคะ ?

ตอบ : การเพ่งกสิณนั่นคือการทำสมาธินั่นเอง แต่เป็นการทำสมาธิโดยอาศัยวัตถุจากภายนอก เป็นเครื่องโยงใจของเราให้เป็นสมาธิ

ตรงจุดนี้ทำให้กระผม/อาตมภาพไปคิดถึงที่บางสำนักท่านบอกว่า เราไม่จำเป็นต้องสร้างพระพุทธรูป ไม่จำเป็นต้องกราบไหว้พระพุทธรูปก็ได้ เพราะว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้ยึดติดกับรูปของพระองค์ท่าน เราควรที่จะกราบไหว้พระธรรมดีกว่า

ตรงจุดนี้มาโยงเข้ากับเรื่องของการเพ่งกสิณตรงที่ว่า ในสมัยพุทธกาลนั้น บุคคลผู้ที่เพียบพร้อมด้วยบารมี มีปัญญามาก ฟังธรรมแล้วบรรลุมรรคผลได้ทันที หรือว่าท่านที่เป็นผู้ที่ฟังแล้วพิจารณาต่อเพียงเล็กน้อยก็บรรลุมรรคผลได้ ถ้าท่านทั้งหลายเหล่านั้นระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งจัดเป็นพุทธานุสติ ก็สามารถที่จะระลึกได้ชัดเจน เพราะว่าได้พบพระองค์ท่านมาด้วยตนเอง

เพียงแต่ว่าคนรุ่นหลัง ๆ พอนานไป ไม่มีโอกาสพบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์จริงประการหนึ่ง ในเรื่องของอนุสติไม่ได้มีหลักยึดที่มั่นคง เพราะว่าไม่มีสิ่งภายนอกเป็นเครื่องโยงอีกประการหนึ่ง จึงได้เริ่มมีการสร้างพระพุทธรูปขึ้นมา

อยากจะบอกกับทุกท่านว่า การที่เราเห็นพระพุทธรูปก็เป็นพุทธานุสติ การระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว จัดเป็นกองกรรมฐานใหญ่ ๑ ใน ๔๐ กองที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนให้กับพวกเรา ดังนั้น..ในส่วนนี้ไม่ว่าคนอื่นจะบอกกล่าวอย่างไรก็ตาม ทุกท่านต้องพินิจพิจารณาว่า พระพุทธรูปนั้นมีประโยชน์ต่อเราอย่างไรบ้าง ? ถ้าหากว่ามีประโยชน์ในการที่ทำให้กาย วาจา และใจ ของเราดีขึ้น มีความยึดมั่นในคุณพระรัตนตรัยได้มากขึ้น เราก็กราบก็ไหว้ของเราไป ส่วนท่านใดจะบอกว่าไม่ดีไม่งามอย่างไร ก็แล้วแต่ทิฏฐิของท่านไปก็แล้วกัน