[เถรี]

ยันต์เกราะเพชรคือบารมีของพระพุทธเจ้า ที่ตั้งใจสงเคราะห์ต่อญาติโยมทั้งหลาย ซึ่งต้องใช้คำว่า "เป็นผู้มีพุทธานุสติ" คือการระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นปกติ ยันต์เกราะเพชรนั้นก็คือบทสรรเสริญคุณพระพุทธเจ้า ที่เรียกกันง่าย ๆ ว่าบท อิติปิ โสฯ ซึ่งยันต์เกราะเพชรนั้นเป็นส่วนหนึ่งของธงมหาพิชัยสงคราม ที่เป็นธงนำทัพในสมัยสุโขทัยของพระร่วง

อานุภาพที่ระบุไว้ในตำราก็คือ ผืนเดียวคุ้มได้ทั้งกองทัพ สมัยก่อนเขามีวิชา "แต่งคน แต่งทัพ" คำว่า "แต่งคน" ก็คือคนปกติหนังไม่เหนียว ก็ทำให้เหนียวได้ "การแต่งทัพ"ก็คือคนน้อยทำให้เป็นคนมากได้ คนมากทำให้น้อยได้ มีความสามารถคุ้มครองทหารทั้งกองทัพได้ เหล่านี้เป็นต้น

ระยะหลังครูบาอาจารย์ที่เรียนวิชาพวกนี้ ก็มีหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม จังหวัดชัยนาท ท่านทำเป็นตะกรุด เรียกว่า "ตะกรุดแม่ทัพ" ก็คือถ้านายทัพออกไป มีลูกน้องไปกี่คนป้องกันอันตรายได้หมดทุกคน

หลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส จังหวัดจันทบุรี ท่านทำขึ้นมาเรียกว่า "ตะกรุดมหาโจร" ก็คือถึงเวลาทหารต้องปลอมเป็นโจรไปปล้นค่ายฝ่ายตรงข้าม ดังนั้น..หัวหน้าโจรก็ต้องคุ้มครองลูกน้องได้ทั้งหน่วยเช่นกัน วิชาการบางอย่างมีผลแบบเดียวกัน เพียงแต่เรียกไปคนละอย่างเท่านั้น