[เถรี]

ในส่วนที่มาเล่าให้ทุกท่านฟังก็เพราะว่า ตั้งแต่วันพรุ่งนี้กระผม/อาตมภาพจะต้องเข้ากรรมฐาน ๓ วัน ก่อนที่จะออกมารับบาตรเทโวและรับกฐินจากญาติโยมทั้งหลาย ในส่วนนี้เท่ากับว่าได้พัก ทุกท่านอาจจะคิดว่าไปอดข้าวอดน้ำอยู่อย่างนั้นแล้วได้พักอย่างไร ? ขอยืนยันว่าได้พัก เพราะว่าเวลาเข้าสมาธิสูง ๆ แล้ว สภาพร่างกายเหมือนกับคนตาย ก็คืออวัยวะต่าง ๆ หยุดทำงาน เท่ากับว่าได้พักไปในตัว สภาพอาการแบบนั้นแหละที่สมัยแม่ชีชื่น (อุบาสิกาชื่น ศรีสองแคว) หัวหน้าแม่ชีวัดท่าขนุน กับพรรคพวกช่วยกันยำกระผม/อาตมภาพเสียเละ..!

เนื่องเพราะว่าเมื่อร่างกายมีเวทนามาก เราก็ไม่อยู่ด้วย แต่อาการแบบนั้น ถ้าคนทั่วไปมาเจอเข้าเขาก็คิดว่าคนตาย ซึ่งความจริงกระผม/อาตมภาพก็ล็อกประตูกุฏิแล้ว แต่ว่าทุกคนมีกุญแจห้องหลวงพ่อกันหมด รู้สึกเป็นเกียรติเป็นศรีมาก ที่ช่วยกันปั๊มกุญแจห้องหลวงพ่อแจกจ่ายกันเอาไว้ ในเมื่อสภาพร่างกายอยู่ในลักษณะอวัยวะไม่ได้ทำงาน จึงเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุด

แล้วถามว่าสภาพแบบนั้นอยู่ได้อย่างไร ? อยู่ได้ เพราะว่ามีปราณ คือพลังชีวิตควบคุมอยู่ โดยเฉพาะส่วนของปราณที่เป็นลมหายใจละเอียด ลักษณะเหมือนอย่างกับเส้นเอ็นเล็ก ๆ ใส ๆ วิ่งอยู่ระหว่างจมูกกับใต้สะดือ ตราบใดที่เส้นเอ็นสายนี้ไม่ขาด ตราบนั้นไม่ตายแน่นอน เพียงแต่ว่าสภาพภายนอก ถ้าให้หมอตรวจก็คือคนตาย เพราะว่าแม้แต่ลมหายใจก็ไม่มีให้วัด..!

เรื่องพวกนี้ท่านทั้งหลายลองพยายามทำดู ถ้าเข้าถึงได้ก็ไม่ต้องเสียเวลามาอธิบายกันมาก เพียงแต่ว่าถ้าหากว่าจะทำ ก็กรุณาล็อกห้องให้ดีก่อน ไม่อย่างนั้นอาจจะโดนใครหามไปเผาก็ได้..! เพราะว่าไม่มีความสามารถในการกำหนดเข้าออกได้อย่างที่ตนเองต้องการ ดูอย่างท่านอาจารย์เตชะ (พระเส่งวิน เตชะพละ) เป็นต้น พอถึงเวลาก็นั่งเป็นตอไม้ไปเลย..!