หลังจากบันทึกเสียงแล้วก็น่าจะต้องฉันยาไปด้วย เนื่องเพราะว่าพิธีเปิดนั้นจะเริ่มตอน ๑ ทุ่มตรง ซึ่งเป็นเวลาที่มาลาเรียเรื้อรังของกระผม/อาตมภาพจะกำเริบพอดี แล้วช่วงอากาศเปลี่ยนอย่างนี้ ก็มักจะเล่นงานเอาจนกระทั่งแทบจะนั่งไม่ติดอยู่แล้ว..!
ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าจะสามารถอยู่จนครบตามเวลาของเขาหรือเปล่า ? แต่ก็ถือว่าทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มที่ ได้เท่าไรญาติโยมก็น่าจะเข้าใจ
บางงานบางแห่ง เจ้าภาพก็ทำหน้าไม่ดีเมื่อกระผม/อาตมภาพอยู่ ๆ ก็ขอตัวกลับเอาดื้อ ๆ โดยที่เจ้าภาพหารู้ไม่ว่า กระผม/อาตมภาพกำลังจะสั่นให้ขายหน้าชาวบ้านเขาอยู่แล้ว..! จนกระทั่งภายหลังพอเขาทราบ ก็เลยไม่มีใครกล้านิมนต์ในงานยามค่ำคืนอีก หรือว่าถึงนิมนต์ กระผม/อาตมภาพก็ปฏิเสธไปแทบทั้งนั้น
แต่ว่างานนี้ ไม่ว่าจะโดยหน้าที่ก็ดี หรือว่าจะโดยภาระงานก็ตาม จะต้องไปเป็นแขก VVIP เพื่อที่เป็นกำลังใจให้กับคนทั้งหลาย เกิดความมั่นใจว่าอย่างไรเสียหอพักหลังนี้จะต้องเสร็จอย่างแน่นอน พูดง่าย ๆ ว่า "เอาหน้าตัวเองไปเป็นประกันให้กับเขา" ส่วนหลวงพ่อจะต้องจ่ายเท่าไร ญาติโยมเขาไม่คิดถึงอยู่แล้ว..!
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : เมื่อวานนี้ เมื่อ 14:10
|