[เถรี]

ประการต่อไปที่บอกว่าเขมรไม่เจียมตัวเลยก็คือ พื้นฐานเศรษฐกิจสู้ไทยไม่ได้ ล้าหลังหลายสิบปี การรบไม่ใช่รบกันเฉย ๆ ที่แนวหน้า แต่ว่าทรัพยากรหรือถ้าภาษาราชการ ท่านใช้คำว่าสิ่งอุปกรณ์ต่าง ๆ ต้องพร้อมสมบูรณ์ ต้องได้รับการสนับสนุนอย่างชนิดต่อเนื่องไม่ขาดสาย ถ้าสมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเป็นทหารอยู่ ๑ กรมทหารราบ จะประกอบไปด้วย ๓ กองร้อยอาวุธเบา ๑ ตอนยานยนต์ ๑ ตอนรักษาพยาบาล ๑ กองร้อยขนส่ง และ ๓ กองร้อยสนับสนุนการรบ และ ๓ กองร้อยสนับสนุนช่วยรบ

เราจะเห็นว่าการสนับสนุนสิ่งอุปกรณ์ต่าง ๆ นั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ๆ ฝ่ายอำนวยการทั้ง ๕ ฝ่ายของทหารที่ใช้ตัวย่อว่า ฝ.อ. แต่ด้วยความที่ ฝ.ฝา กับ อ.อ่าง อยู่ติดกันเขาก็เลยเรียกย่อ ๆ ว่า ฝอ.

ฝอ. ๑ ดูแลด้านกำลังพล ฝอ. ๒ ดูแลเรื่องข่าวกรอง ฝอ. ๓ ดูแลการวางแผนยุทธการ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะจดจำถูกหรือเปล่า ? โดยจะมี ฝอ. ๔ ซึ่งถือว่าเป็นส่วนสำคัญที่สุด ก็คือสนับสนุนสิ่งอุปกรณ์ แล้วยังมี ฝอ. ๕ ที่ดูแลกิจการพลเรือน โดยเฉพาะปฏิบัติการทางจิตวิทยา

ประการต่อไปถือว่าเป็นประการสุดท้าย ก็คือขวัญและกำลังใจของทหารเหนือกว่ากันอย่างชนิดประเมินไม่ได้ ล่าสุดเพิ่งได้ข่าวจากทางด้านเขมร ซึ่งบุคคลสำคัญของเขาก็คือ ฮุน มานา ๑ ในตระกูลที่กินแผ่นดินเขมรจนยับเยิน หลุดข้อมูลออกมาว่าการปะทะกัน ๕ วันที่ผ่านมา เขมรสูญเสียทหารไป ๘,๐๐๐ กว่านาย เราจะเห็นได้ว่าจำนวนยอดผู้เสียชีวิตต่างกันเหมือนฟ้ากับเหว โดยเฉพาะของเขาเสียผู้นำระดับนายพลสำคัญไป ๒ นาย

แต่ว่าเรื่องพวกนี้ ถึงแม้ว่าเราจะเหนือกว่าทุกรูปแบบก็จริง แต่ถ้าไม่ต้องรบได้จะดีที่สุด เพราะว่าการรบนั้น ไม่ว่าจะมากจะน้อยก็ต้องสูญเสีย อันดับแรกเลยก็คืออาวุธที่ใช้ไป ซึ่งก็คืองบประมาณแผ่นดินจากภาษีอากรทั้งนั้น..!