คราวนี้เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะมีปัญหา ก็ต่อเมื่อวัดวาอารามนั้น ๆ ไม่เคยทำบัญชีมาก่อน หรือว่าทำบัญชีก็จริง แต่การใช้จ่ายมั่วไปหมด ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะต้องปวดหัวหนัก อย่างที่เคยพบมาก็คือ การทำบัญชีของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ส่วนใหญ่แล้วไม่มีการทำบัญชีรายวัน รายเดือน หากแต่เป็นการทำบัญชีรายปี ส่วนใหญ่ก็จะหลง ๆ ลืม ๆ ว่าซื้ออะไรบ้าง ? จ่ายอะไรบ้าง ? เหล่านี้เป็นต้น
แล้วนิสัยพระส่วนหนึ่งก็คือ ไม่ค่อยขอใบเสร็จรับเงินเอาไว้ กระผม/อาตมภาพเองนั้นขอใบเสร็จรับเงินเอาไว้เสมอ แต่ด้วยความที่ว่าโยกย้ายหลายครั้ง จากศูนย์ปฏิบัติธรรมเกาะพระฤๅษี ซึ่งปัจจุบันคือสำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษี ไปอยู่วัดโน้นบ้าง วัดนี้บ้าง เพื่อช่วยเขาบูรณปฏิสังขรณ์ ทำให้ไม่สามารถที่จะแบกใบเสร็จรับเงินเป็นตู้ ๆ ตามไปด้วย
จนกระทั่งท้ายที่สุดก็ต้องทิ้งเอาไว้ที่นั่น แล้วก็โดนเขาชั่งกิโลขายบ้าง เกะกะสถานที่แล้วโดนเขาขนไปเผาทิ้งบ้าง แล้วใบเสร็จรับเงิน หรือว่าค่าใช้จ่ายในปัจจุบันนี้ กระผม/อาตมภาพก็ยังไม่มีเวลาไปแยกแยะให้เป็นแต่ละปีเสียด้วย จึงเป็นเรื่องอะไรที่ค่อนข้างจะยุ่งยาก หากว่าใครมาตรวจสอบ กระผม/อาตมภาพก็จะชี้ให้ดูตู้เอกสาร ๔ ชั้น ซึ่งอยู่ ๒ ข้างโต๊ะทำงานว่า ให้ไปค้นหาเอาเองก็แล้วกันว่า รายจ่ายแต่ละครั้งนั้น มีใบเสร็จรับเงินอยู่ที่ใดบ้าง ?
แต่ยังโชคดีอยู่ตรงที่ว่า วัดวาอารามของเรานั้นเป็นนิติบุคคลที่ไม่แสวงหากำไร ดังนั้น..ถ้าหากว่าไม่มีปัญหาจนเกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้นมา ทางสำนักงานตรวจเงินแผ่นดินก็ไม่เสียเวลาเข้าไปตรวจสอบ จะตรวจสอบก็เฉพาะในส่วนของเงินแผ่นดิน ก็คือส่วนที่อุดหนุนในการบูรณปฏิสังขรณ์วัด หรือว่าการอุดหนุนการศึกษาพระปริยัติธรรม เป็นต้น
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ส่วนราชการต่าง ๆ จึงลำบากกว่าวัดมาก กระผม/อาตมภาพขอถวายกำลังใจให้แก่พระสังฆาธิการทุกรูป ที่เป็นตั้งแต่เจ้าอาวาสขึ้นไปว่า เรื่องของบัญชีนั้นดูเหมือนว่าจะยาก แต่ถ้าทุกท่านทำอย่างกระผม/อาตมภาพก็จะง่าย ก็คือทุกวันก่อนนอนจะลงบัญชีให้เรียบร้อย หรือถ้าหากว่าหมดสภาพนอนไปก่อน ตื่นขึ้นมาต้องรีบลงบัญชีให้เรียบร้อย
อย่าปล่อยให้เกินไปจากนั้น ไม่อย่างนั้นท่านอาจจะกำหนดจดจำไม่ได้ แล้วเมื่อถึงเวลาต้องส่งบัญชี เราก็จะเหลือแค่เดือนสุดท้าย หรือบรรทัดสุดท้ายเท่านั้น ลงไปก็เป็นอันว่าจบ ทำหนังสือนำก็ส่งผู้บังคับบัญชาได้เลย ถ้าท่านทำลักษณะนี้ก็ค่อนข้างจะสบาย ไม่ต้องเครียด ยกเว้นว่าปล่อยให้เป็นดินพอกหางหมู ปีหนึ่งค่อยมาหาตัวเลขกันทีหนึ่ง ก็ต้องมา "นั่งเทียน" "ยกเมฆ" กันอุตลุด
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-09-2025 เมื่อ 01:17
|