[เถรี]

ภารกิจต่อไปก็คือเรื่องของการศึกษา ซึ่งทางคณะสงฆ์ของเราช่วยให้ผู้ด้อยโอกาสได้มีการศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม แล้วออกไปสร้างความเจริญให้ประเทศชาติมานับไม่ถ้วน

แต่ก็เหมือนกับการ "ปิดทองหลังพระ" เพราะว่าไม่มีการ "ตีปีบ" โฆษณาใด ๆ ทั้งสิ้น ทำไปเท่าไรคนก็ไม่รู้ เขาไม่รู้ว่า ศ., ดร.อุทิส ศิริวรรณก็คืออดีตสามเณร เปรียญธรรม ๙ ประโยค เขาไม่รู้ว่าคุณบุญเชิด กิตติธรางกูร รองผู้อำนวยการใหญ่ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ คืออดีตเปรียญธรรม ๙ ประโยค และบรรดาผู้ที่กำลังสร้างประโยชน์ สร้างคุณงามความดีให้กับประเทศชาติจำนวนมากก็คือ "อดีตนักบิณฑ์" ซึ่งในความหมายของพวกเราก็คือ "เคยบิณฑบาต" มาก่อน..!

ด้านที่สามของภารกิจคือการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นส่วนที่ต้องระมัดระวังเป็นอย่างสูง เนื่องเพราะว่าปัจจุบันนี้ พุทธศาสนิกชนของเรานั้นส่วนใหญ่เหลือแค่ระดับเนยยะ ต้องจ้ำจี้จ้ำไช ปากเปียกปากแฉะกันทุกวัน เผลอเมื่อไรก็ไหลตามกระแสโลกไปทันที..! แค่ให้ ทาน รักษาศีล ก็เป็นเรื่องยากของเขาทั้งหลายเหล่านั้นแล้ว จะไปให้ถึงระดับภาวนา เพื่อก่อให้เกิดผลในหลักธรรมต่าง ๆ แล้วนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ก็ยิ่งเป็นเรื่องที่ยากหนักเข้าไปอีก..!

เพราะว่าการเผยแผ่ในปัจจุบันของเรานั้น ส่วนหนึ่งเข้าใจว่าใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนาไปเผยแผ่ แต่กลายเป็นว่าเอาเรื่องทางโลกไปเผยแผ่แทน เพราะว่าถ้ากล่าวถึงหลักธรรมเนื้อ ๆ ล้วน ๆ คนก็ไม่สนใจ เนื่องเพราะว่าเกินกำลังที่จะรับไหว

แล้วข้อเรียกร้องของประชาชนในปัจจุบันก็สูงมาก ประมาณว่าการเผยแผ่แบบเก่านั้นคือ "ไดโนเสาร์ เต่าล้านปี" ที่รอเวลาสูญพันธุ์ หลักธรรมในพระพุทธศาสนาจำเป็นที่จะต้องทันสมัย จนกระทั่งมีคนนำเอาไปดัดแปลงเป็นเพลงบ้าง เอาไปดัดแปลงเป็นสินค้าที่อยู่ในลักษณะปรามาสพระรัตนตรัยบ้าง จนพวกเราเหมือนอย่างกับเดินบนน้ำแข็งที่เปราะบาง พลาดเมื่อไร นอกจากไม่มีคนเห็นใจแล้ว ยังมีแต่คนคอยกระทืบซ้ำอีกด้วย..!

หน้าที่ต่อไปคือด้านสาธารณูปการ เกี่ยวกับการบูรณปฏิสังขรณ์วัดวาอาราม ซ่อมของเก่า สร้างของใหม่ ซึ่งก็จะมีพวกที่ชอบตั้งคำถามแต่ว่าไม่ทำบุญ ประมาณว่า "สร้างวัดวาอารามใหญ่โตไปทำอะไร ?" โดยที่ไม่เข้าใจศาสนาพุทธคืออะไร ?