[เถรี]

กระผม/อาตมภาพชื่นชมครูอี๊ด (นายฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ) หรือในชื่อที่คนอื่นรู้จักก็คือพนมเทียน ท่านสอนลูกสาวไว้ว่า กลางคืนอย่าใส่ชุดนอน หากแต่ว่าให้ใส่เสื้อยืด กางเกงวอร์ม แล้วก็มีบัตรประจำตัวประชาชนติดกระเป๋าเอาไว้ พร้อมกับกุญแจสถานที่สำคัญในบ้าน และที่สำคัญต้องมีอาวุธติดตัวไว้ด้วย..!

ครูอี๊ดสอนทั้งลูกสาวและลูกชายให้ยิงปืนใช้ปืนเป็น อยู่ในลักษณะระดับสุดยอดเสียด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้ามีอะไรฉุกเฉินต้องวิ่งออกจากบ้านกะทันหัน อย่างน้อยหลักฐานสำคัญก็คือบัตรประจำตัวประชาชนก็ติดตัว และมีอาวุธไว้ป้องกันตัวด้วย

ส่วนกระผม/อาตมภาพนั้น ในฐานะที่เคยอยู่ป่าอยู่ดงมา การเตรียมพร้อมในลักษณะที่พร้อมรับมือกับการหลงป่าก็ดี สถานการณ์ฉุกเฉินอื่น ๆ ก็ตาม ก็จะมีอาหาร น้ำ ยารักษาโรค เครื่องมืออื่น ๆ อย่างเช่น เข็ม ด้าย เบ็ดตกปลา ตลอดจนกระทั่งมีดพับ มีดพกอะไรก็ตาม ที่ช่วยเหลือให้เราอยู่ในป่าได้ โดยเฉพาะบรรดาไฟแช็กแก๊สต่าง ๆ ที่ช่วยให้เราอย่างน้อยก็ก่อไฟได้ ติดตัวเอาไว้เป็นเป้เล็ก ๆ กะทัดรัด ถึงเวลาฉวยขึ้นหลังได้ จะวิ่งไปทางไหนก็ไปเถอะ..!

คนอื่นเอาตัวรอดไม่ได้ อย่างน้อยเราก็อยู่ต่อไปได้ ๒ วัน ๓ วัน หรือถ้าหากว่ากินน้อย อดเก่ง อย่างกระผม/อาตมภาพ เป้ใบเดียวก็อยู่ได้เป็นอาทิตย์แล้ว เป็นเรื่องที่เราไม่ประมาท เตรียมการเอาไว้ให้พร้อม เหตุอะไรที่เกิดขึ้น เราก็สามารถเอาตัวรอดไปได้ระยะหนึ่ง แล้วค่อยไปหาหนทางอื่น ๆ ในกาลข้างหน้าต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)