[เถรี]

วัตถุประสงค์ต่อไปก็คือสร้างเพื่อสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา เป็นวัตถุที่ยืนยันว่าสถานที่นั้นก็คือสถานที่ในพระพุทธศาสนา

อีกประการหนึ่งก็คือ ถ้าหากว่าสถานที่นั้นปรักหักพังลง บุคคลที่ไปพบวัตถุมงคลในกรุ หรือในสถานที่นั้น ก็จะได้นำมาจำหน่ายเพื่อจะบูรณปฏิสังขรณ์ให้กลับมาเจริญรุ่งเรืองตามเดิม

ประการต่อไปก็คือผลลัพธ์ที่จะได้จากการใช้วัตถุมงคลนั้น ๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปพระพุทธ รูปพระสงฆ์ หรือเครื่องรางต่าง ๆ คนโบราณอาศัยสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวป้องกันภัย จนกระทั่งสามารถต่อสู้ฟันฝ่า รักษาประเทศชาติและแผ่นดินมาให้ท่านจาบจ้วงกันว่าเป็นคนโง่..!

ข้อสุดท้ายได้กล่าวไปแล้วก็คือสร้างเพื่อหาทุนบูรณปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุในพุทธศาสนา เพียงแต่ว่าข้อนี้ เมื่อเจอบรรดาฆราวาสซึ่งโลภมากเข้ามาครอบงำวัดวาอารามนั้น ๆ ก็จะมีการสร้างในลักษณะเพื่อจำหน่ายหาเงินเข้ากระเป๋า ที่เรียกกันว่า "พุทธพาณิชย์" ในปัจจุบัน จนกระทั่งครูบาอาจารย์บางรูป ปีเดียวมีคนขอสร้างวัตถุมงคล ๓๐๐ - ๔๐๐ รุ่น จนกลายเป็นขายไม่ออก ก็เพราะว่าโลภมากจนลาภหาย..!

สมัยที่จตุคามรามเทพโด่งดัง เพื่อนฝูงของกระผม/อาตมภาพรูปหนึ่งสร้างจตุคามรุ่นแรกของวัด ได้กำไรมา ๑๒ ล้านบาท..! เกิดความย่ามใจ ลงทุนสร้างรุ่นที่ ๒ ทุ่มเทเงินทอง นิมนต์พระเกจิอาจารย์มาเป็นร้อยรูป หวังว่าจะเอาดัง แล้วขณะเดียวกันก็เอาเงินด้วย แต่ว่ากระแสจตุคามแผ่วลงพอดี เงินที่ได้มา ๑๒ ล้านก็เลยจมหายไปในนั้นจนหมด..!

นั่นคือลักษณะของผู้ที่ตั้งใจทำเพื่อหาเงินในลักษณะ "พุทธพาณิชย์" เพราะความโลภในใจของตน แล้วก็โดนเหมารวมกันไปจนหมดว่า เป็นแหล่งรวมคนโง่ รวมคนปัญญาอ่อน โดยไม่ได้ดูว่าวัตถุประสงค์ในการสร้างเป็นอย่างไร ?