วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ แต่เช้าเลยท่านผู้อำนวยการปิยวัน เครือนาค ผู้อำนวยการโรงเรียนการกุศลสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัย จังหวัดเพชรบุรี ก็ได้นำคณะครูบาอาจารย์มาถวายภัตตาหารเช้า
ผอ.มดจัดเต็มมาอย่างชนิดที่กระผม/อาตมภาพนั่งตาปริบ ๆ เพราะว่าแค่ข้าวต้มอย่างเดียว มีกับข้าวมา ๘ อย่าง..! ขนมอีก ๓ อย่าง พอเห็นกระผม/อาตมภาพทำหน้าเซ็งมาก ผอ.มดก็บอกว่า "เผื่อหลวงพ่อจะเลือกเจ้าค่ะ" กระผม/อาตมภาพก็ยิ่งเซ็งหนักเข้าไปใหญ่ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า บางทีความศรัทธาของญาติโยมนั้น ทำให้กระผม/อาตมภาพรู้สึกรำคาญเสียด้วยซ้ำไป ก็คือถ้าหากว่าที่ไหนทำอะไรยุ่งยากมาก ๆ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ไปพักที่นั่นอีก..!
เมื่อวานนี้เมื่อมาถึง ท่านเจ้าคุณกล้า - พระวชิรวาที, ผศ., ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วรวิหาร จังหวัดเพชรบุรี รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี มาต้อนรับ เมื่อกราบไหว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านถามว่าต้องการอะไรบ้าง ไอ้บอกกับท่านไปว่า "แค่คุณไม่มายุ่งกับชีวิตผมก็พอแล้ว..!"
การที่บอกกันตรง ๆ แบบนี้ เพราะว่าคบหาสมาคมกันมานาน ตั้งแต่เรียนมาด้วยกัน อบรมพระอุปัชฌาย์มาด้วยกัน และร่วมงานในองค์กรพระอุปัชฌาย์มาหลายปี ในฐานะที่กระผม/อาตมภาพเป็นประธาน และท่านเป็นเลขานุการ ก็เลยเคยชินกับการที่พูดอะไรกันตรง ๆ ท่านเองก็แค่บอกว่า "ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ ๖ โมงเช้าแล้ว ค่อยพบกันตอนอาหารเช้านะครับ"
กระผม/อาตมภาพจึงค่อนข้างที่จะสบายใจ ที่ไหนก็ตาม ถ้าไปพักแล้วทางเจ้าของที่ไม่แล้วไม่เลิก โดยเฉพาะนำญาติโยมท่านนั้นมาทำบุญ นำญาติโยมท่านนี้มาถวายข้าวของ กระผม/อาตมภาพจะออกอาการเข็ด แล้วก็ไม่ไปอีกเลย..! ตอนนี้ผอ.มดก็น่าจะทราบแล้วว่า ถ้าพรุ่งนี้ข้าวปลาอาหารมาเยอะขนาดนี้ โอกาสที่จะได้เจอหน้ากระผม/อาตมภาพน่าจะน้อยลงไปอีกมาก..!
เมื่อฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ได้เดินทางไปยังจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ไปที่วัดหนองตาแต้ม หมู่ที่ ๑ บ้านหนองตาแต้ม ตำบลหนองตาแต้ม อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โชคดีมากที่ปีนี้ลงมาแค่อำเภอปราณบุรีเท่านั้น เนื่องเพราะว่าจังหวัดประจวบคีรีขันธ์นั้นไม่ใช่จังหวัดใหญ่ก็จริง แต่ว่ายาวมาก ไล่ตั้งแต่หัวหิน ปราณบุรี ทับสะแก ประจวบคีรีขันธ์ ไล่ไปจนถึงบางสะพานน้อย กว่าที่จะไปถึงบางสะพานน้อย จากหัวจังหวัดวิ่งถึงท้ายจังหวัดก็ตก ๓ ชั่วโมงกว่า ถ้าขับรถช้าหน่อยอาจจะถึง ๔ ชั่วโมง..!
ดังนั้น!!ถ้าปีไหนต้องไปตรวจยกหมู่บ้านศีล ๕ ต้นแบบที่บางสะพานน้อย ทางคณะกรรมการก็ต้องไปหาที่พักล่วงหน้ากันแถวนั้นเลย ไม่เช่นนั้นต้องเดินทางเป็นครึ่งวัน กว่าที่จะผ่านห้วจังหวัดไปถึงอำเภอของตน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : วันนี้ เมื่อ 01:20
|