[เถรี]

ในเมื่อเหตุการณ์ต่าง ๆ ทั้งหลายเหล่านี้เกิดขึ้น และมีแนวโน้มว่าจะรุนแรงขึ้น ในการเป่ายันต์เกราะเพชรนั้น ส่วนหนึ่งที่ครูบาอาจารย์ท่านไม่ได้ให้บอก แต่ก็ไม่ได้สั่งห้ามอย่างเด็ดขาด ซึ่งกระผม/อาตมภาพเคยบอกไปหลายครั้งแล้ว ก็คือเป็นการรวมกำลังใจของคนหมู่มาก เพื่อที่จะส่งไปให้พรหมเทวดาที่ท่านรักษาประเทศไทยของเรา

สิ่งหนึ่งประการใดที่จะเกิดขึ้น ถ้าไม่ดีไม่งาม จากหนักก็ขอให้ท่านช่วยสงเคราะห์เป็นเบา จากเบาก็ขอให้ท่านช่วยสงเคราะห์เป็นหาย ซึ่งในลักษณะแบบนี้ พรหมเทวดาท่านถือมารยาทมาก ถ้าไม่มีการขอ ท่านก็ไม่ช่วย..! เพราะว่าท่านอยู่ในลักษณะยอมรับกฎของกรรมมากกว่ามนุษย์ทั่วไป ยิ่งถ้าพรหมเทวดาที่เป็นพระอริยเจ้าแล้ว ย่อมถือกฎของกรรมเป็นใหญ่ ถ้าไม่มีใครยอมแบกวาระกรรมนั้นมาร้องขอ ท่านก็ไม่ช่วยเหมือนกัน

กระผม/อาตมภาพเองนั้น ก็ยังไม่แน่ใจว่าการที่เราแบกภาระหรือวาระกรรมของคนหมู่มากเอาไว้ ขอร้องให้พรหมเทวดา หรือครูบาอาจารย์ท่านช่วยเหลือนั้น ตนเองจะต้องรับเละอะไรบ้าง ?! แต่ก็คิดว่าอยู่มาจนป่านนี้ ถือว่าอายุมากพอสมควรแล้ว ถ้าไม่สามารถที่จะสร้างประโยชน์อะไรให้กับประเทศชาติ และคนหมู่มากได้มากกว่านี้ จะถึงขนาดสิ้นชีวิตลงไป ก็ถือว่าเป็นกำไรแล้ว เนื่องเพราะว่าตนเอง "หมดวาระ" มานาน แต่ก็ได้รับการ "ต่อวีซ่า" มาเป็นระยะ ซึ่งครั้งหลังในการต่อของท่าน ท่านก็แค่บอกว่าต่อให้ แต่ไม่บอกว่านานเท่าไร จนต้องแอบดูด้วยตนเอง ว่ายังเหลือระยะเวลาอีกไม่นานเท่านั้น..!

ดังนั้น..ในส่วนหนึ่งส่วนใดที่จะต้องทำงานเพื่อคณะสงฆ์ก็ดี หรือเพื่อความอยู่สุขของประชาชนส่วนใหญ่ของเราก็ตาม กระผม/อาตมภาพก็จะทำอย่างเต็มที่ เรียกง่าย ๆ ว่าทำแบบไม่เห็นแก่ชีวิตของตนเอง เพราะคิดอยู่เสมอว่า เรามีเวลาแค่วันนี้วันเดียว สำหรับวันพรุ่งนี้นั้น เราไม่แน่ว่าจะมีชีวิตถึงหรือเปล่า ดังนั้น..จึงต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด