[เถรี]

สำหรับวันนี้ กระผม/อาตมภาพต้องเดินทางไปยังวัดนามะตูม บ้านนามะตูม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี เพื่อร่วมงานอายุวัฒนมงคล ๗๔ ปี ของหลวงพ่อขวัญชัย ธมฺมวโร (พระครูวิจิตรธรรมรัตน์) เจ้าอาวาสวัดนามะตูม ซึ่งท่านก็คือลูกศิษย์ของหลวงปู่โด่ อินฺทโชโต (พระครูพินิจสมาจาร) เจ้าอาวาสวัดนามะตูมในอดีต และอดีตเจ้าคณะอำเภอพนัสนิคม ผู้เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก ตั้งแต่ยุคที่กระผม/อาตมภาพยังไม่ทันจะเกิด แล้วท่านก็มามรณภาพตอนที่กระผม/อาตมภาพเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ ๖

ในช่วงที่เริ่มสะสมวัตถุมงคลของบรรดาครูบาอาจารย์ต่าง ๆ นั้น เหรียญหลวงพ่อโด่ วัดนามะตูม ก็ถือว่าเป็น ๑ ในเป้าหมายของการเสาะหา ซึ่งเรื่องพวกนี้ในตอนนั้น กระผม/อาตมภาพยังไม่ค่อยทราบเรื่องเท่าไร ส่วนใหญ่ก็เป็นพระครูแสง (พระครูธรรมธรแสงชัย กนฺตสีโล) พระน้องชาย ตอนนั้นเขาจะศึกษาเกี่ยวกับตำรับตำราต่าง ๆ เรื่องของพระเครื่อง เครื่องราง ตลอดจนกระทั่งวิชาการต่าง ๆ เอาไว้มาก แล้วก็คอยแนะนำว่า หลวงปู่ท่านนั้น หลวงพ่อท่านนี้ มีชื่อเสียงเกียรติคุณอย่างไรบ้าง แล้วก็พยายามที่จะลากจะถูกันไป เพื่อที่จะไปกราบขอวัตถุมงคลจากท่านเสียเป็นส่วนใหญ่ ไม่มีเลยที่จะไปขอหลักธรรมมาปฏิบัติกัน..!

จนกระทั่งกระผม/อาตมภาพไปโดนหลวงปู่ฝั้น อาจาโร วัดถ้ำขาม จังหวัดสกลนคร ท่านพูดใส่หน้าในขณะที่ไปขอเหรียญท่านว่า "ของดีภายนอกเอาไปเดี๋ยวก็หล่นหาย ทำไมไม่หาของดีภายในเอาไว้ล่ะ ?" จึงได้กราบเรียนถามหลวงปู่ฝั้นท่านว่า "ของดีภายในคืออะไรครับ ?" ท่านตอบว่า "พุทโธ..คำเดียวคุ้มได้สามโลก..!"

หลังจากนั้นท่านก็สอนวิธีภาวนาให้ กระผม/อาตมภาพจึงได้เริ่มเป็นผู้เป็นคนตั้งแต่ตอนนั้น ก็คือมีเป้าหมายในชีวิตอย่างชัดเจนว่า เราจะต้องภาวนาหาพุทโธ ซึ่งเป็นดวงแก้วประเสริฐไว้ในจิตในใจของเราทุกวัน

เมื่อเดินทางมาถึงวัดนามะตูมแล้ว ก็ได้ถวายทองคำเพื่อร่วมหล่อสมเด็จองค์ปฐมและพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์กับหลวงพ่อขวัญชัยท่าน พร้อมกับถวายพระปิดตาองค์ครู พิมพ์ปั้น หลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ เป็นเครื่องมุทิตาสักการะในวันเกิดของท่าน แล้วก็นั่งดูท่านรับแขกที่ญาติโยมแห่กันมาอยู่ตลอดทั้งวัน