[เถรี]

ก่อนสวดพระคาถาเงินล้าน วันอังคารที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๘

การที่เราท่านทั้งหลายต้องฝืนใจตัวเอง มากบ้าง น้อยบ้าง ในการมาเตรียมตัวเพื่อที่จะภาวนาพระคาถาเงินล้านตอนตีสามตรง ขอให้ทุกคนเข้าใจว่าการปฏิบัติธรรมเพื่อหวังมรรคหวังผลนั้น เรื่องของบารมี ๑๐ เราจะต้องทำให้เต็มครบถ้วนสมบูรณ์ แต่ว่าในการปฏิบัติธรรมระดับทั่ว ๆ ไป ขันติบารมี วิริยบารมี และปัญญาบารมี เป็นส่วนที่สำคัญมาก ๆ

ถ้าเราไม่มีขันติ ความอดกลั้น อดทนเพียงพอ ย่อมยากที่จะประสบความสำเร็จ ความอดกลั้น อดทนนี้ เรียกภาษาชาวบ้านว่า "ดื้อ" ก็คือตราบใดที่ไม่สำเร็จ..กูไม่เลิก..!

วิริยะ ความพากเพียร ต้องมีต่อเนื่องตามกันอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่มาแบบ "ไฟไหม้ฟาง" วูบเดียวแล้วก็หายไป ถ้าใครยังอยู่ในลักษณะ "ไฟไหม้ฟาง" ฮึดขึ้นมาเป็นพัก ๆ ขอให้รู้ว่ายังเอาดีได้ยาก หลายท่านอาจจะคิดว่า มานั่งที่นี่ก่อนอาตมา แต่อาตมาลุกขึ้นทำงานตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว..!

ส่วนเรื่องของปัญญาบารมีนั้น สำคัญสุด ๆ เพราะว่าการปฏิบัติธรรมต้องอาศัย มัชฌิมาปฏิปทา ความพอเหมาะ พอดี พอควร แล้วมัชฌิมาปฏิปทาไม่มีมาตรฐาน ๕๐ % ขึ้นอยู่กับกำลังกาย กำลังใจ กำลังสติปัญญา ของแต่ละคนที่สั่งสมมา บางคนนั่งกรรมฐานได้สามวันสามคืน ขณะที่เราสามสิบนาทีก็จะตายแล้ว..! ก็เพราะว่ามัชฌิมาปฏิปทาของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน

แต่ถึงมัชฌิมาปฏิปทาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ส่วนสำคัญที่สุดก็คือ ความจริงจังสม่ำเสมอที่เรียกว่าสัจจบารมี ถ้าเราขาดความจริงจังและสม่ำเสมอ การปฏิบัติไม่ต่อเนื่อง จะเปิดโอกาสให้กิเลสกินใจของเราได้ ลักษณะอย่างนั้นเราก็จะกลายเป็นคนขยันแบบโง่ ๆ ก็คือ ทำงานทุกวันแต่ผลงานไม่มีเลย..!