[เถรี]

ก่อนทำวัตรเย็น วันเสาร์ที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๖๘

ปกติถ้าอ่านหนังสือตามความเร็วทั่วไป อาตมภาพจะอ่านวันหนึ่งประมาณ ๓ - ๔ เล่ม ทุกวันนี้ต้องบังคับตัวเองให้อ่านไม่เกินวันละ ๑ เล่ม เพราะสองสาเหตุด้วยกัน สาเหตุที่หนึ่ง..ค่าหนังสือแพงเอาการ พยายามบีบให้อยู่ในกรอบ ๓,๐๐๐ บาทต่อเดือนไม่เคยสำเร็จ ประการที่สอง..หนังสือออกมาไม่ทันให้อ่าน ข้อนี้เป็นปัญหาใหญ่

สาเหตุที่ชอบอ่านหนังสือเกิดจากนิสัยตั้งแต่ตอนเด็ก สมัยเป็นเด็กเล็กรอบบ้านมีการแข่งขันกันสูงมาก ลูกบ้านไหนเรียนหนังสือ ถึงเวลาบ่าย ๆ เย็น ๆ ทำการบ้าน อ่านหนังสือ เขาก็ตะโกนอ่านข้ามมาบ้านเรา บ้านเราก็ต้องตะโกนอ่านหนังสือกลับไปบ้านเขา

ที่ต้องตะโกนก็เพราะว่าส่วนใหญ่แต่ละบ้านจะมีที่ดินค่อนข้างมาก ถ้าระดับมาก ๑๐๐ - ๒๐๐ ไร่ก็มี น้อยหน่อยก็ ๒๐ - ๓๐ ไร่ ถึงเวลาปลูกบ้านอยู่ในที่ดินตัวเอง เพื่อนบ้านก็อยู่ในที่ของตน ต้องการจะให้ได้ยินก็ต้องตะโกนใส่กัน แต่มีความดีอยู่ตรงที่ว่าตอนรุ่นพี่ ๆ เขาเรียนกัน เขาตะโกนแข่งกันแบบนี้ ทำให้อาตมภาพที่ยังไม่ทันจะเข้าเรียน จำหนังสือไปได้เล่มครึ่งแล้ว..!

สมัยนั้นมีปฐม ก.กา กับแบบเรียนเร็วใหม่ อาตมภาพจำหนังสือได้เล่มครึ่ง แต่อ่านไม่ออก..! ตลกไหม ? ยังไม่รู้ว่าตัวหนังสือแต่ละตัวหน้าตาเป็นอย่างไรแต่จำได้แล้ว เพราะฉะนั้น...พอครูชี้ให้อ่านออกเสียงคำแรก อาตมาก็ว่าต่อได้ทั้งเล่มเลย แต่ให้อ่านเองอ่านไม่ออก ต้องมาค่อย ๆ ผสมตัวกัน กอ-อะ-กะ กอ-อา-กา ไปเรื่อย

มาเจอเด็กสมัยใหม่สะกดตัวหนังสือ อาตมภาพนั่งอ้าปากหวอ อย่างของเราถ้าสะกดจะเป็น สอ-เอียะ-เสียะ สอ-เอีย-เสีย เหล่านี้เป็นต้น แต่เด็กรุ่นใหม่สะกดว่า เอ-สอ-อี-ยอ แล้วดันอ่านได้อีกด้วย..! แล้วยิ่งระยะหลัง ๆ พวกทำคลิปลงยูทูบมักจะให้ AI อ่าน อาตมภาพฟังแล้วประสาทรับประทานเลย..! คือ AI อ่านออกทุกคำ แต่อ่านแบบของ AI อย่างเช่น สถานการณ์เปลี่ยนแปลง AI อ่านว่า สะ-ถาน-การ-เป-ลี่-ยน-แป-ลง ฟังแล้วประสาทจะกิน..! ต้องบอกว่า AI เก่ง อ่านได้ทุกคำ แต่อ่านแล้วเราฟังไม่รู้เรื่อง..!