[เถรี]

รายต่อไปก็หลวงพ่อวิรัชของทุกคน ก็คือพระปลัดวิรัช โอภาโส พอท่านได้ยินว่าที่กระผม/อาตมภาพอยู่มีมาลาเรีย ท่านปฏิเสธสุดชีวิต ท้ายที่สุดก็ไปซื้อที่ดินและสร้างวัดธรรมยานที่นาเฉลียง จังหวัดเพชรบูรณ์ แถวบ้านเกิดของท่านเอง

มาระยะหลัง ๆ บรรดาพระสายวัดท่าซุงที่ต้องออกมา อย่างเช่นท่านติงลี่ (พระอธิการสมมาศ คุณาธิโก) เจ้าอาวาสวัดประตูด่านในปัจจุบันนี้ เมื่อท่านมาขออาศัยอยู่ กระผม/อาตมภาพก็เรียนบอกหลวงพ่อเจ้าคุณทอมสันต์ ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้เป็นเจ้าคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีอย่างทุกวันนี้ แต่ตอนนั้นท่านคือพระครูกาญจนชัยสิทธิ์ เจ้าคณะอำเภอเมืองกาญจนบุรี ขอวัดประตูด่าน ซึ่งขาดเจ้าอาวาสให้กับท่านติงลี่ไปเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่นั่น

ตลอดจนกระทั่งสายนอก ๆ ที่ได้รับความเดือดร้อนมา ไม่ว่าจะเป็นลูกศิษย์ของท่านเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย (พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ.) วัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) จังหวัดสระบุรี ก็คือท่านเอก ซึ่งปัจจุบันนี้ไม่ทราบว่าเปลี่ยนชื่อเป็นอะไรแล้ว เรียกว่าธมฺมสรโณภิกขุก็แล้วกัน ท่านเอกพร้อมกับคณะ เมื่อโดนดีดออกมาจากวัดเขาแร่ในพระสังฆราชูปถัมภ์ อำเภอทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย ก็มาขอเข้าสังกัดวัดท่าขนุน

เนื่องเพราะว่าถ้าเป็นพระไม่มีสังกัด ก็ต้องสึกหาลาเพศตามมติมหาเถรสมาคม กระผม/อาตมภาพไม่ดูว่าท่านมีวีรกรรมวีรเวรอะไร หากแต่ว่าถ้าเดือดร้อนมา ก็ถือว่าเป็นลูกพ่อเดียวกัน ที่ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกันเอาไว้ก่อนเป็นต้น

ต่อจากนั้นก็ยังมีครูบาวิทูรย์ ชินวโร ซึ่งท่านอาจารย์สมปอง (พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ สุธมฺมสนฺตจิตฺโต) ท่านได้ฝากฝังเอาไว้ แล้วกระผม/อาตมภาพก็มอบหมายให้ไปอยู่ที่พักสงฆ์ปรียนันท์ธรรมสถาน จังหวัดนครสวรรค์ เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือการงานและดูแลสถานที่แทนกระผม/อาตมภาพ เป็นต้น

ดังนั้น..ในเรื่องของการช่วยเหลือเกื้อกูลต่อพระพี่พระน้องกัน กระผม/อาตมภาพไม่ได้ดูว่าใครดี ไม่ได้ดูว่าใครชั่ว หากแต่ดูว่าเขาเหล่านั้นเดือดร้อนอะไร และกระผม/อาตมภาพจะช่วยเหลืออะไรได้ ในเมื่อช่วยเหลือได้โดยที่ไม่ได้ยากลำบากเกินความสามารถก็ช่วยเสมอ จึงมีบรรดาสายนอกสายใน ทั้งจากวัดท่าซุงก็ดี บรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่เคารพนับถือในปฏิปทาของหลวงพ่อวัดท่าซุงก็ตาม มาขอความช่วยเหลือเมื่อไร กระผม/อาตมภาพก็ให้การช่วยเหลือไปทุกคน