[เถรี]

เสียงไม่ค่อยจะมี ขายเสียงไปแล้ว..! จากวันนั้นจนถึงวันนี้เสียงไม่กลับคืนมา ไม่ทราบว่าเป็นฤทธิ์ยาหรือเปล่า ? แต่คาดว่าน่าจะใช่ ก็คือบรรดาญาติโยมทั้งหลาย กลัวว่าอาตมาจะทำงานไม่ไหว เอาไอ้โน่นมาให้โด๊ป เอาไอ้นี่มาให้โด๊ป เสร็จแล้วสุ้มเสียงก็กลายเป็นอย่างที่ได้ยิน ก็คือส่วนใหญ่ยาบำรุงจะไปกระตุ้นธาตุไฟ คราวนี้พอธาตุไฟมาก เผาร้อนอยู่ภายใน เสมหะจะมาก เมื่อเสมหะมาพันเส้นเสียง เสียงก็หายไปด้วย ส่วนใหญ่แล้วพวกเราไม่ค่อยจะรู้เรื่องนี้ หมอยังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลย ก็คือหมอส่วนใหญ่เรียนมาด้านเดียว

ทุกวันนี้ยังทะเลาะกันไม่หยุดเลยอย่างเรื่องการกินไข่ มีอยู่สมัยหนึ่งบอกว่า "ให้กินไข่ได้วันละ ๑ ฟอง ห้ามกินเยอะกว่านั้น" มาสมัยนี้บอก "กินไปเลยมื้อละ ๒ ฟอง" ตกลงคุยกันให้รู้เรื่องก่อนได้ไหม ? แล้วค่อยมาบอกชาวบ้าน..!

คือวิชาการต่าง ๆ บางทีการร่ำเรียนไปโดยที่รู้ไม่รอบ รู้ไม่ทั่ว ก็อาจจะสร้างความลำบากให้กับพวกเราแบบไม่รู้ตัว สมัยก่อนเขาเรียกว่า "บาปบริสุทธิ์" ประมาณว่าเจตนาดีแต่ทำไปแล้วเสียหาย อย่างพวกน้ำผลไม้รวม โปรดระวังไว้ โบราณเขาศึกษาลึกซึ้งมากกว่าว่า สารบางอย่างหนุนเสริมกันเอง สารบางอย่างหักล้างกันเอง บางอย่างที่หนุนเสริมกันลำพังตัวเองแล้วก็ไม่ก่อโทษ แต่พอผสมรวมกับอย่างอื่นกลายเป็นโทษทันที

อย่างการกินหอมหัวใหญ่กับน้ำผึ้ง กินลูกพลับกับปูทะเล ลองดูได้นะ..ถ้าไม่ตายเสียก่อน..มาช่วยเล่าให้ฟังด้วยว่าอาการเป็นอย่างไร ? เพราะว่าลงไปแล้วฤทธิ์จะหักล้างกันโดยมีร่างกายเราเป็นสนาม..บรรลัยสิขอรับ..!