[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าเราท่านยังวางเฉยอยู่ สถาบันเหล่านี้ก็จะโดนบ่อนเซาะไปเรื่อย จนท้ายที่สุด เราก็ไม่มีอะไรให้พึ่งให้อาศัย นอกจากบรรดานักการเมือง ซึ่งวัน ๆ ไม่ได้สร้างคุณงามความดีอะไรให้กับประเทศชาติยังไม่พอ ยังมีการบ่อนทำลายทั้งจากภายนอกและภายในอีกด้วย บุคคลเหล่านี้ไม่ควรที่จะมีที่ยืนในสังคม เราต้องแสดงให้เขารู้ว่าพลังของเสียงส่วนใหญ่นั้นเป็นอย่างไร..!?

เพราะฉะนั้น..ต่อให้ท่านเบื่อในเรื่องของการเมืองเพียงใดก็ตาม แต่ถ้าถึงเวลาต้องสั่งสอนบุคคลเหล่านี้ให้รู้สำนึก ก็อย่าได้เก็บตัวเป็นพลังเงียบ แต่ต้องแสดงพลังออกมาให้เขาเห็นอย่างชัดเจน ต่อไปจะได้ไม่มาล่วงล้ำกล้ำเกินในสิ่งที่คนอื่นเคารพบูชาแบบนี้อีก

กระผม/อาตมภาพเรียกร้องให้ทุกคนกระทำสิ่งนี้ ก็เพราะว่ายังไม่เห็นการเรียกร้องในลักษณะแบบนี้เลย ท่านที่รู้สึกว่าไม่ถูกต้องก็ออกมาด่าเขา ซึ่งตรงจุดนี้ไม่มีประโยชน์อย่างยิ่ง เพราะบุคคลพวกนี้เขาหน้าด้านหน้าทนกว่าเราหลายเท่า และการที่ไปด่าว่าก็มีแต่จะทำให้กำลังใจของเราเสียเอง

ดังนั้น..พุทธบริษัทของเราก็ควรจะตอบโต้กันแบบอหิงสา โดยสันติ สั่งสอนให้บุคคลทั้งหลายเหล่านี้รู้บ้าง ไม่ว่าจะเป็นความคิด คำพูด หรือการกระทำ อย่าได้ไปเหยียบย่ำในสิ่งที่คนอื่นเขาเคารพ ในเมื่อท่านไม่เคารพต่อผู้อื่น จะให้ผู้อื่นเคารพท่านย่อมเป็นไปไม่ได้ ไปเข้ากับพระบาลีที่ว่า วนฺทโก ปฏิวนฺทนํ พูดง่าย ๆ ก็คือส่งมาอย่างไรก็ได้กลับไปอย่างนั้น..!