[เถรี]

แต่ว่าเรื่องที่จะกล่าวถึงนั้น ไม่ใช่เรื่องที่ท่านผู้แทนราษฎรซึ่งทรงความเกลียดชังบรรดาพระสงฆ์ของเราทั้งหลาย หากแต่ว่าจะกล่าวถึงในเรื่องทุเรียนของอำเภอทองผาภูมิ ซึ่งโดยปกติแล้วก็จะโดนพ่อค้ามาเหมาหมดสวนจนไม่มีเหลือ พูดง่าย ๆ ว่าเป็นคนทองผาภูมิ ก็ไม่แน่ว่าจะมีทุเรียนทองผาภูมิไว้กินเอง..!

จนกระทั่งมีพ่อค้าแม่ค้านำทุเรียนที่อื่นแทรกเข้ามาขายแทน หรือไม่ก็เป็นทุเรียนพื้นเมือง ซึ่งไม่ใช่พันธุ์ทองผาภูมิ คำว่าทุเรียนทองผาภูมินี้ก็คือทุเรียนหมอนทอง ซึ่งโดนดัดแปลงสายพันธุ์จากธรรมชาติ กลายเป็นทุเรียนที่เนื้อเนียน รสชาติหวานมันอร่อย กลิ่นจาง กลายเป็นว่าเคยชนะเลิศในการประกวดทุเรียนโลกมาแล้ว

ท่านทั้งหลายจะเห็นว่าทำไมทุเรียนปีนี้จึงอยู่ในลักษณะมีจำหน่าย ? กระผม/อาตมภาพดูแล้ว เกิดจากหลายสาเหตุด้วยกัน

สาเหตุแรกนั้นเกิดจากอากาศเปลี่ยนแปลง ทำให้ทุเรียนออกดอกหลายรุ่น บรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่เคยเหมาสวนแล้วตัดทีเดียวหมดสวน ไม่สามารถที่จะทำได้เหมือนเดิม เนื่องเพราะว่าทุเรียนออกหลายรุ่น ถ้าหากว่าตนเองเหมาไปแล้ว ไม่สามารถที่จะตัดได้ทีเดียว แค่ค่าขนส่งในการเดินทางหลายรอบก็แย่แล้ว

ประการที่สองก็คือต่างประเทศที่รับทุเรียนของเรา โดยเฉพาะประเทศจีน กำหนดมาตรฐานสูงขึ้นอีกมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของปุ๋ย เรื่องของยาก็ดี ถ้าหากว่ามีสารต้องห้าม เขาจะส่งคืนมาทั้งหมด ซึ่งถ้าส่งคืนมาก็คือเน่าเสีย ขาดทุนยับเยินอย่างแน่นอน เพราะว่าระยะทางเดินทางทางเรือกันหลายวัน

ประการต่อไป เมื่อมาตรฐานสูงขึ้น โอกาสที่จะพลาดมีมากขึ้น ทางล้งก็คือพ่อค้าผู้รับซื้อทุเรียน ก็ต้องมากดราคาทางสวนลงเพื่อชดเชยข้อผิดพลาดตรงนี้ พูดง่าย ๆ ว่าราคาต้องถูกลง เผื่อว่าตนเองพลาดแล้วขาดทุน ก็จะได้ขาดทุนน้อยลง จึงทำให้มีผู้ที่ยอมให้เหมาสวนน้อยลงไปด้วย