[เถรี]

เมื่อกราบหลวงพ่อโยก ขอพรกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็นั่งรถรางเทียมกลับไปที่มหาวิหารหลวงพ่อสด ได้เข้าไปกราบสักการะแล้วถ่ายรูปหมู่ร่วมกันที่นี่

จากนั้นก็ชมนิทรรศการต่าง ๆ แต่ปรากฏว่าสถานที่เมื่อจัดนิทรรศการ โดยเฉพาะเกี่ยวกับศีล ๕ แล้วทางด้านจังหวัดอ่างทอง ได้ระดมเอาบรรดานักเรียนโรงเรียนต่าง ๆ ที่มีโครงการต่าง ๆ เกี่ยวกับศีล ๕ มาแสดง จึงทำให้ล่าช้า เพราะว่าสถานที่คับแคบ กลับตัวก็ยาก เพียงแต่ว่าเด็กทุกคนมีความสามารถมาก อธิบายขยายความเนื้อหาที่ตนเองรับผิดชอบได้เป็นอย่างดี จึงได้รับรางวัลจากหลวงพ่อโพไซดอน - พระเดชพระคุณพระเทพสมุทรวัชราจารย์ (จรัล สิริธมฺโม) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรปราการ รักษาการประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง เรียกว่าแจกกันจน "มือเป็นระวิง"..!

เมื่อชมนิทรรศการครบแล้ว โดยเฉพาะบรรดาคนขับรถต้องหอบเอาข้าวของต่าง ๆ ที่หลวงปู่หลวงพ่อของตนเองช่วยกันซื้อหา ขึ้นรถกันไปเป็นหอบ ๆ แม้กระทั่งน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) ก็ยังซื้อเอามะม่วงดองที่มีชื่อเสียงของจังหวัดอ่างทองไปหลายกล่องเลยทีเดียว..!

ครั้นเข้าไปในศาลาโดมเอนกประสงค์เพื่อทำการตรวจประเมินแล้ว พวกเราก็มองด้วยความชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าผู้ว่าราชการจังหวัดก็ดี รองผู้ว่าราชการจังหวัดก็ดี นายอำเภอทุกอำเภอ ตลอดจนกระทั่งกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และหัวหน้าส่วนราชการมากันครบถ้วน แล้วไม่ได้ครบถ้วนเฉย ๆ เพราะว่าอยู่จนกระทั่งตรวจประเมินเสร็จ ทั้ง ๆ ที่อากาศร้อนสุด ๆ เพราะว่าหลังคาโดมเอนกประสงค์ก็คือเมทัลชีทที่เรียกตามภาษาชาวบ้านง่าย ๆ ว่าสังกะสีนั่นเอง..! กลายเป็นบรรยากาศตัดกันสุดขั้วกับเมื่อวานนี้

เมื่อวานนี้การตรวจประเมินที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เราอยู่ในศาลาปฏิบัติธรรมที่ติดเครื่องปรับอากาศเย็นยะเยือก เหมือนกับฤดูหนาว แต่ว่าที่นี่กลายเป็นฤดูร้อนจัดเป็นอย่างมาก ทำเอาบรรดา "มเหสักโข" ทั้งฝ่ายราชการและคณะกรรมการนั่งเหงื่อตกไปตาม ๆ กัน เนื่องเพราะว่าพัดลมไอน้ำก็ดี พัดลมตั้งพื้นก็ตาม ส่งลมมาติดอยู่แค่ภายนอก ทำเอากระผม/อาตมภาพต้องนั่งกระซิบกระซาบกับเพื่อนคณะกรรมการว่า "ดูเอาก็แล้วกัน บรรดาปลาซิวปลาสร้อยเขาทำบุญไว้ดี มีพัดลมให้เย็นสบาย แต่ว่าบรรดาปลาวาฬ ปลาฉลาม ตลอดจนกระทั่งปลาอินทรีย์ครีบสีน้ำเงิน ต้องมานั่งเหงื่อตกไปตาม ๆ กัน..!"