[เถรี]

แต่คราวนี้การตรวจประเมินทุกอย่างในวันนี้ไม่ได้มีปัญหา ไปสะดุดใจอยู่อย่างเดียวว่ามีตำรวจนั่งประกบหลวงปู่หลวงพ่อ เจ้าคณะชั้นสูง ระดับตำบล ระดับอำเภอ สอบถามข้อมูลเกี่ยวกับวัดวาอารามและบัญชีวัด กระผม/อาตมภาพมองแล้วก็สะท้อนใจว่าพระผู้ใหญ่ของเราทำอะไรกันอยู่ ต่อให้ท่านทั้งหลายอยากแสดงความบริสุทธิ์ใจต่อสังคม พร้อมที่จะให้ตรวจสอบทุกอย่างก็จริง

แต่อันดับแรก องค์กรของคณะสงฆ์ไปอยู่ที่ไหน ? อยากจะตรวจสอบทำไมไม่ตรวจสอบกันเอง ?

ประการที่สอง ไปยกอำนาจให้กับผู้อื่น ซึ่งมองพระเป็นจำเลย ไม่ได้มองเป็นปูชนียบุคคลที่ควรให้เกียรติ จะทำให้พระผู้น้อยรู้สึกว้าเหว่ ประมาณว่า "พ่อแม่ไม่รัก" ถ้าลักษณะอย่างนี้ นานไปบุคคลที่ยังไม่มั่นคงก็สึกหาลาเพศหมด บุคคลที่มั่นคงก็ไม่มีใครอยากจะทำอะไร เพราะเสี่ยงคุกเสี่ยงตารางตลอด..!

พระสงฆ์ของเรามีแค่ "นิตยภัต" คือค่าอาหารที่ในหลวงถวายให้ อย่างเจ้าอาวาสก็ ๑,๘๐๐ บาทต่อเดือน แต่คนทั่วไปดันไปเรียกว่า "เงินเดือน" ส่วนอื่นก็เกิดจากศรัทธาญาติโยมถวายให้

แล้ววัดวาอารามก็มักจะเป็นศูนย์กลางในการพัฒนาชุมชน ไม่ต้องอะไรมาก แค่อย่างวัดท่าขนุนของเรา ตั้งแต่กระผม/อาตมภาพมาเป็นเจ้าอาวาสมา ทำทุกอย่างเพื่อชุมชนไปไม่ถึง ๑ พันล้านบาทก็ใกล้เคียง..! เงินทั้งหลายเหล่านี้ไม่ใช่งบประมาณแผ่นดินที่มาจากภาษีอากรของชาวบ้านทั่วไป ซึ่งถ้าหากว่ารั่วไหลแล้วก็ถือว่าเป็นการโกงกินคอรัปชั่น แต่เป็นเงินที่มาจากศรัทธาของญาติโยมที่ถวายให้ เพื่อร่วมในการบูรณปฏิสังขรณ์ หรือค่าใช้จ่ายด้านอื่น ๆ

อย่างของวัดท่าขนุนที่ส่วนใหญ่แล้วก็มอบอาหารให้กับผู้ติดเตียงบ้าง สมัยที่เชื้อโควิด ๑๙ ระบาดหนักก็ตั้งโรงพยาบาลสนาม ตั้งโรงทาน หรือว่าให้ทุนการศึกษาทั้งพระภิกษุสงฆ์ สามเณร และฆราวาส ปีหนึ่งหลายล้านบาท สิ่งที่ทำนี้ก็เพื่ออุดช่องว่างรอยโหว่ของบรรดาข้าราชการทั้งหลายที่เอื้อมมาไม่ถึง เพราะว่างบประมาณแผ่นดินเรี่ยรายหลุดร่วงกลางทางไปเกือบหมด..!