[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพวิ่งกลับมาจากบ้านหาดทนง หมู่ที่ ๕ ตำบลหาดทนง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี ใช้เวลาเดินทาง ๕ ชั่วโมงเศษ ทำท่าจะนั่งคอพับแล้ว..!

วันนี้ได้เดินทางไปเพื่อทำการตรวจประเมินยกบ้านหาดทนง ขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ประจำปี ๒๕๖๘ หมู่บ้านนี้มีจุดเด่นที่ทางคณะทำงานเกี่ยวกับโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ของวัดหาดทนงไม่ได้ลงเอาไว้ ก็คือในเรื่องของการที่บรรดาช่างฝีมือ ซึ่งก่อนนี้มีอาชีพทำปืนเถื่อนขาย..! ก่อนหน้านี้ชื่อเสียงโด่งดังมาก แล้วปราบปรามยากสุด ๆ เนื่องเพราะว่าหนีไปทำกันตามเกาะในแม่น้ำสะแกกรัง ซึ่งมักจะมีพวกอ้อ พวกแขม หรือว่าหญ้าโขมง ขึ้นสูงท่วม ๒ ช่วงคน ๓ ช่วงคน ตำรวจถ้าจะเดินทางเข้าไปจับ ไม่มีทางที่จะจับตัวพร้อมกับของกลางได้เลย..!

จนกระทั่งมาถึงยุคของพลตำรวจโทนพเก้า ธัญญสิริ เป็น ผบ.ภาค ถ้าจำไม่ผิด ท่านก็เลยวางแผนปรับเปลี่ยนจากการจับกุมมาร่วมพัฒนาด้วยกัน ก็คือออกแนวคิดให้บรรดาช่างฝีมือที่ทำปืนเถื่อนนั้น เปลี่ยนมาทำเป็นข้าวของใช้งานอื่น ๆ อย่างเช่นว่ามีดพับ มีดพก เครื่องมือการเกษตร เหล่านี้เป็นต้น จากการที่ทำปืนเถื่อนซึ่งต้องใช้ฝีมือมาก พอมาทำมีดพับ มีดพกหรือเครื่องมือการเกษตร ก็เลยเป็นของง่าย

ถ้าหากว่าพวกท่านทั้งหลายสงสัยว่า ฝีมือทำปืนเถื่อนของชาวบ้านหาดทนงยอดเยี่ยมขนาดไหน ? กระผม/อาตมภาพเคยอยู่ชายแดนประมาณปี ๒๕๒๔ จับได้ปืนเถื่อนที่เขาซื้อมาจากหาดทนง ๒ กระบอก ปรากฏว่าผู้บังคับกองร้อยบอกว่า "ขอกูนะ..!" สวยขนาดผู้กองต้องการ เพียงแต่ว่าปืนเถื่อนของทางด้านหาดทนง เขาไม่มีเกลียวในลำกล้อง เนื่องเพราะว่าไม่มีเครื่องมือในการทำเกลียวภายใน

ผู้กองก็ไม่ว่าอะไร แอบกระซิบบอกนายสิบช่างอาวุธ ให้เอาลำกล้องปืนเถื่อนไปเปลี่ยนลำกล้อง ๑๑ มม.ของแท้จากคลังอาวุธมาใช้แทน นี่เกิน ๓๐ - ๔๐ ปีแล้วแหละ เพราะฉะนั้น..คดีนี้ตกไปนานแล้ว ผู้กองก็เกษียณไปนานแล้ว ไม่รู้ว่ายังอยู่รอดปลอดภัยหรือเสียชีวิตไปแล้ว ?!