ครั้นปิดประเมินตอนเกือบ ๔ โมงเย็นแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางเข้าไปยังวัดโพธิลังการ์ จังหวัดสิงห์บุรี เพื่อที่จะไปรักษาสุขภาพกับท่านอาจารย์บ๊ะ (พระอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม) และขอค้างที่นี่ ๑ คืน เนื่องเพราะว่าพรุ่งนี้ต้องไปตรวจประเมินที่จังหวัดอุทัยธานี โดยเป็นการตรวจประเมินภาคเช้า ถ้าเดินทางกลับก็คงต้องออกตั้งแต่ตี ๓ ตี ๔ อีกตามเคย ปรากฏว่ามาถึง เจอท่านอาจารย์พระมหาเอ (พระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม ป.ธ.๖) และคณะ มาซ่อมสุขภาพอยู่เหมือนกัน เมื่อถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ท่านทำมือให้ดูประมาณว่า "หนักมาก แต่ยังพอไหว" ก็รู้สึกเบาใจขึ้น
กระผม/อาตมภาพเข้าไปให้ท่านอาจารย์บ๊ะทำการซ่อมสุขภาพ โดยเฉพาะสายตาที่เป็นต้อหิน แล้วตอนนี้ประสาทด้านล่างก็แทบจะใช้การอะไรไม่ได้ เหลือบตามองต่ำแล้วไม่เห็นอะไร ได้แต่มองตรงและมองด้านข้าง หรือเหลือบขึ้นด้านบนเท่านั้น ซึ่งท่านอาจารย์บ๊ะบอกว่าไม่เป็นไร พอที่จะรักษาประคับประคองกันไปได้ มั่นใจว่ากระผม/อาตมภาพมรณภาพก่อนสายตาที่จะบอดสนิท ฟังแล้วก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมานิดหนึ่ง..!
กระผม/อาตมภาพจึงได้เข้าพักยังสถานที่ซึ่งท่านได้เตรียมไว้ให้ แล้วก็เปลี่ยนผ้าเก่า มอบหมายให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) นำไปเข้าเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญใกล้ ๆ วัด เพื่อที่จะได้มีผ้าใหม่เอาไว้เปลี่ยน ส่วนตนเองเมื่อสรงน้ำแล้ว ก็มาทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนสำหรับญาติโยมทั้งหลาย ก่อนที่จะหมดสภาพอีกตามเคย
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๗ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-08-2025 เมื่อ 01:46
|