[เถรี]

ครั้นอิ่มจากข้าวปลาอาหารแล้ว ก็นัดแนะกันไปกราบพระ เจริญพระพุทธมนต์ถวายหลวงพ่อพระประธาน ถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน แล้วทางวัดโสภาก็ได้นำเอาคณะกลองยาวและนางรำ มานำคณะกรรมการตรวจประเมินไปดูนิทรรศการอย่างเป็นทางการอีกรอบหนึ่ง แต่ว่ารอบนี้ข้าวของแทบจะไม่เหลืออะไรแล้ว เพราะว่ารอบแรกที่มากันเองอย่างไม่เป็นทางการนั้น ต่างคนต่างก็ซื้อข้าวของกันไปมาก ๆ

เมื่อตรวจนิทรรศการให้กำลังใจญาติโยมแล้ว ก็มาดูการแสดงทางวัฒนธรรม ซึ่งทางวัดโสภาได้นำการแสดงเกี่ยวกับหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ซึ่งเนื้อหาตรงกับการตรวจประเมินในวันนี้ บรรดาเด็ก ๆ สามารถที่จะประยุกต์เพลง "บ้านนี้รักษาศีล ๕" เข้ากับท่าเต้นท่ารำได้อย่างน่าชื่นชมมาก เมื่อดูการแสดงและแจกรางวัลเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เข้าไปในศาลา ทำการตรวจประเมินไปตามลำดับ

สิ่งหนึ่งที่กระผม/อาตมภาพอยากจะทักท้วง แต่ความจริงก็คือแนะนำ ได้แก่ บรรจุภัณฑ์จากข้าวของของทางด้านหมู่บ้านนี้ ก็คือบรรดาปลาส้มบ้าง บรรดาปลาต้มซึ่งอยู่ในลักษณะกระดูกเปื่อยบ้าง ถ้าสามารถบรรจุอยู่ในภาชนะสุญญากาศ มีการพาสเจอร์ไรซ์ ไม่ว่าจะด้วยไอน้ำหรือว่าแสงอุลตราไวโอเลตก็ตาม ก็จะสามารถทำให้สินค้านั้นไปได้ไกลกว่านี้ ก็คือไม่ใช่อยู่ในระดับอำเภอ หากแต่ว่าออกไประดับประเทศ หรือว่าระดับนานาชาติได้เลย

แต่เรื่องพวกนี้บางทีชาวบ้านก็ไม่เห็นความสำคัญ เนื่องเพราะว่าถ้าบรรจุภัณฑ์ดี ๆ ราคาก็จะสูงขึ้นไปอีก กลายเป็นว่าคนทั่วไปที่จะซื้อหา เมื่อเทียบราคาแล้ว ก็มักจะไปซื้อในส่วนที่บรรจุภัณฑ์ไม่ได้หรูหราสวยงามมากกว่า

พวกเราถ้อยทีถ้อยอาศัยในการตรวจประเมินกัน จนกระทั่งบ่าย ๓ โมงกว่าจึงได้ทำการปิดประเมิน แล้วทางญาติโยมก็นำไปเพื่อเยี่ยมบรรดาผู้ป่วยติดเตียง ตลอดจนกระทั่งแปลงเกษตรเศรษฐกิจพอเพียงของทางบ้านกระดีแดงแห่งนี้ กระผม/อาตมภาพที่ร้อนจนหมดสภาพ ก็เลยต้องขออนุญาตเดินทางกลับก่อน ในระหว่างเดินทางก็ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนเอาไว้ ไม่เช่นนั้นเกรงว่าถ้าถึงที่พักแล้ว หมดสภาพน็อคไปเลย ท่านทั้งหลายอาจจะไม่มีฟังไปวันหนึ่งก็ได้..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)