[เถรี]

วิชาสงครามทุ่นระเบิดทำอาตมภาพเกือบตายมาสองรอบ..! รอบแรกคือคราวที่เพื่อนเหวี่ยงระเบิดเข้ามาในกลุ่ม รอบที่สองนี่ทำเอง เขาเรียกว่า "ระเบิดแสวงเครื่อง" ก็คือใช้แค่วัสดุที่เรามี ที่เหลือหาเอาตามภูมิประเทศ

ตอนนั้นก็ไปวางดักฝ่ายตรงข้าม เอาช้อนค่อย ๆ ขุดหลุมขนาดเท่าระเบิดเป๊ะเลย แล้วก็ชักสลักออก เอากิ่งไม้ทับไว้ กะว่าถ้าฝ่ายตรงข้ามเดินมาเห็นกิ่งไม้ ตีนคัน..แล้วต้องเตะ พอเตะกิ่งไม้ออก สลักก็จะดีดขึ้น..บึ้มมม..!

แต่ปรากฏว่าพอเอากิ่งไม้ทับ เสียง "แกร๊ก" สองคนกับเพื่อนร้อง "เฮ้ยย..!" หงายหลังได้ก็ถีบตัวออก ไปให้ไกลสุดชีวิตเลย..! น้ำหนักกิ่งไม้ที่ใช้เบาไป ทับกระเดื่องไม่อยู่ รอดมาได้อย่างไรก็ไม่รู้..?!

พรรคพวกคนอื่นเขาไม่เสี่ยงอันตรายแบบนี้ ส่วนใหญ่ก็จะใช้วิธี บีบสลักจนสลักตรงแล้วก็ใช้เถาวัลย์หรือเชือกผูกเอาไว้ แล้วก็ดึงไปขวางทางเดิน ซึ่งโดนตรวจจับได้ง่าย อาตมาก็เลยไม่นิยม จึงลองใช้วิธีนี้ดู ถ้ากิ่งไม้ใหญ่กว่านั้นหน่อยก็ได้ผล บังเอิญว่ากิ่งเล็กไป งานนั้นก็เลยไม่ต้องทำมาหากิน เพราะว่า "ป่าแตก" แล้ว ใครเขาจะมา..!

เล่าวีรเวรวีรกรรมให้ฟัง จะได้รู้ว่ากว่าที่ทหารจะรอดมาได้ กฎกระทรวงกลาโหมเขามีระบุไว้ชัดว่า "สามารถตายได้ร้อยละห้าในการฝึก โดยที่ครูฝึกไม่มีความผิด" เพราะฉะนั้น..น้องเมยถือว่าตายในการฝึก ร้องเรียนให้ตายก็ไม่มีประโยชน์ เพราะว่ากฎเขามีมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ก็คือทหาร ๑๐๐ คน สามารถตายทิ้งได้ในการฝึก ๕ คน..!