[เถรี]

ถัดจากนั้นก็เป็นกระผม/อาตมภาพขึ้นไปสรุปให้ท่านทั้งหลายฟังอย่างเมื่อครู่นี้ แล้วปิดการอบรมโดยท่านพระครูสุวิมลกาญจนวัฒน์ รองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ เจ้าอาวาสวัดพุทโธภาวนา

คราวนี้ท่านทั้งหลายที่ไปเข้ารับการอบรม จำได้อย่างที่กระผม/อาตมภาพย้ำเป็นรอบที่สองหรือเปล่า ? ถ้ารู้ตัวว่าจำไม่ได้ก็โปรดเลียนแบบคนโบราณด้วย "ไปไหนกระดาษกับปากกาให้ใกล้มือไว้เสมอ" ไม่เช่นนั้นแล้วเราอาจจะเสียประโยชน์ได้ เพราะว่าสิ่งนี้เป็นคำสอนของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง แล้วไปปรากฏชัดในวันพระใหญ่ที่ลงทบทวนพระปาฏิโมกข์

ขณะที่ทุกคนรอเทปบันทึกเสียง กระผม/อาตมภาพก็จดตามสิ่งที่หลวงพ่อท่านกล่าวมา ปรากฏว่าวันนั้นเครื่องบันทึกเสียงรวน ไม่มีใครได้เสียงหลวงพ่อที่ท่านสั่งสอนในวันพระใหญ่วันนั้นเลย..! ออกจากโบสถ์มา ทุกคนก็ฮือมาล้อมกระผม/อาตมภาพ "เป็นผึ้งแตกรัง" ประมาณว่าขอยืมโน้ตด้วย

พวกเราจะเห็นว่าเทคโนโลยีนั้นพึ่งพาไม่ได้ สิ่งที่พึ่งพาได้ก็คือ ๑ สมอง กับ ๒ มือ ถ้าพึ่งพาเทคโนโลยี ถึงเวลาเสียหายไป เราจะไม่มีอะไรเหลืออยู่ในหัวเลย หรือถ้าไม่ได้จดบันทึกไว้ ถึงเวลาเลือนลางจืดจางไป ก็ทบทวนใหม่ไม่ได้

จึงฝากเอาไว้สำหรับพวกเราว่า แม้กระทั่งทุกวันนี้ กระผม/อาตมภาพก็ยังบันทึกประจำวันอยู่เสมอ โดยเฉพาะในสมัยที่เป็นครูบาอาจารย์สอนในวิทยาลัยสงฆ์ เราจะต้องส่ง SAR ก็คือ บันทึกการเรียนการสอนประจำวัน ด้วยความที่เป็นคนบันทึกเป็นประจำอยู่แล้ว จึงไม่ได้รู้สึกหนักใจ ขณะที่ครูบาอาจารย์ท่านอื่นประสาทจะกิน..! เพราะว่าไม่เคยชินที่จะทำอย่างนั้น

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)