[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ช่วงเช้าพวกเราบิณฑบาตกันตามโครงการ "วันเสาร์ใส่บาตรตลาดริมแคว ยลวิถีเมืองท่าขนุน" แต่คราวนี้กำลังใจของหลายท่านอยู่ในลักษณะที่ "ตก" เพราะเห็นว่ามีนักท่องเที่ยวมาน้อย ซึ่งเรื่องพวกนี้ต้องบอกว่า "หาเรื่องคิดให้ตัวเองลำบากเอง" เนื่องเพราะถ้าคิดกันตามปกติ ช่วงนี้เป็นฤดูฝน ที่เรียกกันว่า "โลว์ซีซั่น" นักท่องเที่ยวน้อยก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

เพียงแต่ว่านักท่องเที่ยวจะน้อยหรือจะมาก เราก็ต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ไม่ใช่ไปรู้สึกไม่ดีว่าคนมากันน้อย ต้องเอาอย่างที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า พระองค์ท่านแสดงธรรมเหมือนกับราชสีห์จับเหยื่อ ไม่ว่าจะเหยื่อจะตัวใหญ่หรือว่าตัวเล็ก ก็ทุ่มเทกำลังเต็มที่เหมือนกัน ดังนั้น..โอกาสที่จะประสบความสำเร็จในการล่าเหยื่อจึงมีมาก พวกเราก็ต้องทำแบบเดียวกัน ก็คือทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ต่อให้มีบุคคลมาเพียงคนเดียวก็ต้องทำเต็มที่..!

ในเรื่องของการประพฤติวัตรปฏิบัติธรรมก็ดี การปฏิบัติคันถธุระ ตลอดจนกระทั่งหน้าที่การงานต่าง ๆ ของพวกเราก็ตาม จึงเป็นเครื่องวัดกำลังใจของเราอย่างดีที่สุดว่า ในแต่ละวัน กำลังใจของเราอยู่ในด้านดี หรือว่าด้านไม่ดี หรือว่าสามารถวางกำลังใจเป็นกลาง ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งหนึ่งประการใดเลย

เพียงแต่ว่าพวกท่านค่อนข้างจะดูใจตัวเองไม่เป็น แม้กระทั่งตัวเองหงุดหงิดกลัดกลุ้มอยู่ บางทีก็ไม่รู้ว่าเกิดจากสาเหตุอะไร ถ้าลักษณะอย่างนั้น โอกาสที่เราจะปรับกำลังใจให้มาด้านดีก็เป็นไปโดยยาก เนื่องเพราะว่า "ทุกข์เกิด" แต่เราหา "เหตุของทุกข์" ไม่ได้ แล้วอย่างนั้นจะไปดับทุกข์ได้อย่างไร ?

ดังนั้น..ในส่วนของการปฏิบัติหน้าที่การงานก็ดี การเรียนก็ตาม เราต้องคอยดูกำลังใจของตนเองอยู่เสมอว่า เรามีความยินดียินร้ายต่อสภาพตรงหน้าของเรามากน้อยเท่าไร ต้องพยายามปรับกำลังใจเป็นกลางให้ได้ ถ้ายังไม่สามารถวางกำลังใจเป็นกลางได้ อย่างน้อย ๆ ก็ต้องไม่ยินดียินร้ายมากจนเกินไป

เนื่องเพราะว่าถ้ายินดียินร้ายมากจนเกินไป กำลังใจของเราฟูมาก แฟบมาก ถ้าอยู่ในลักษณะอย่างนั้น โอกาสพลาดจะมีสูง ก็แปลว่าหน้าที่การงานทุกอย่างนั้น ความจริงก็คือให้เราฝึกหัดขัดเกลาตนเอง ไม่ใช่สักแต่ว่าทำให้ผ่านไปแต่ละวัน